ARGIA acaba de publicar LandarLantzen 2019, un libro de axenda que nos explica os traballos a realizar no horto tendo en conta a lúa. As súas ilustracións son realizadas unha vez máis por Antton Olariaga. Ademais, o debuxante de Usurbil tamén participou no cómic Altza Porru e na axenda Landarlantzen da pasada edición. Hai tempo que Jakoba Errekondo e os dous convertéronse en cómplices nesta revolución da horta…

Nos últimos anos participaches en varios proxectos de Bizi Baratze. Que ten a horta para debuxar tan a gusto sobre este tema?

Que ten a horta? Oh, a miña ignorancia! Que non teño ningunha idea diso. Entón, ter diante un “esperto de sherpa” dáme a oportunidade de aprender algo e traballar xuntos en clave de humor, e esas posibilidades non se poden descartar. Nos últimos anos fomos aos poucos conseguindo unha gran complicidade entre os dous e eu estou moi a gusto, aprendendo e divertindo. Ademais, todos foron produtos diferentes: cómics, ilustracións… Gústame esa adaptación aos discursos e explicacións de Jakoba Errekondo, ese intento de casar unha linguaxe gráfica con eses textos.

Por segunda vez saíu LandarLantzen este ano . Conserváronse algúns debuxos do ano pasado ou o renovaches todo?

Bo, a verdade é que en Lantz predomina o texto, a información que se transmite. Por suposto, os debuxos tamén achegan a súa información e hai que saber lelos. Tentei expresalo cos debuxos o máis claro posible, pero non facendo de notario, só copiando o dos textos, senón dando un todo cos debuxos. Desde a axenda do ano pasado repítense algúns xestos, pero abríndoos cun toque ou cambiando un pouco algunhas cousas. Nunha gran proporción os debuxos son totalmente novos. Nesta axenda deste ano o tema foi, ademais, ferramentas de traballo…

E que tal arranxáchesche ao debuxar esas ferramentas? Necesitaches axuda desde antes ou desde Errekondo que coñecías?

Os únicos que sabía de memoria eran a aixada, a fouce e algún outro. Coñecía aos demais de vista, pero non sabía exactamente para que, cando e como se usan. Eu son un neno! Por tanto, Errekondo pasoume as instrucións tanto de palabra como por escrito nos textos, e pedinlle que pasase outros elementos gráficos para aprender sobre esas ferramentas. Despois, moitas veces dicíame: “Ouve, isto así mellor” ou “isto cambiaría quedaría redondo”… El foi o meu mestre. E eu son escravo aos seus pés (ja ja, ja).