Propiedade dos corpos...
Propiedade dos corpos. Mentres creamos e repetimos que é a única opción, aí empezará e acabará como persoa e como colectivo, o principal control dos mercados e dos estados. Neste ámbito suceden moitas cousas, entre outras, o dominio do xénero/sexualidade/sexo, a sistematización, a privatización dos sentimentos, a estandarización das vidas…
Paréceme que a maior parte dos sentidos están esencialmente apagados pola sensación de propiedade, e nela operáronse principalmente as relacións máis estreitas entre nós, así como a maior parte das construcións creadas coa contorna. O desexo de propiedade ten nos corpos as súas raíces máis fortes. Ser dono do outro ou dalgúns (amigos, descendentes, amantes, cidadáns...) implica o poder e o uso, converténdose nun xantar do poder e alimentando a súa conservación. Xunto aos corpos están as actividades, os sentimentos e as contornas (territorios, aloxamentos, espazos...) que tamén se inclúen no saco do verbo.
Os mercados, os estados... utilizan a homogeneización en beneficio do seu poder e control, estendéndoa como un cancro. Esta simplificación masiva e violenta sepáranos
Os mercados, os estados... utilizan a homogeneización en beneficio do seu poder e control, estendéndoa como un cancro. Esta simplificación masiva e violenta sepáranos, non nos permite unirnos, meténdonos en caixas de cristal, por medo a que estea fose da categoría pecha creada. Pero os corpos e os territorios non son iguais entre si; no que vive na pluralidade, a fluidez da vida está niso. A complexidade, fronte ao que nos deixa constantemente fóra, móstranos unha visión holística.
Talvez, si atravesásemos constantemente eses límites ficticios, máis que un prexuízo construído, viviriamos o que realmente ocorre. Para relacionarnos dunha maneira máis horizontal podemos utilizar os espazos que nos dá o día a día, ou crear novos espazos para abrirlles as portas, convertendo o privado en colectivo. Nestes espazos podemos difundir ideas, soños, saberes, reflexións, compartir alegrías e sufrimentos, renunciar ao poder que temos no momento e compartir reflexiones/actos/sentimentos para vivir construcións e desedificaciones continuas. Porque, o corpo/pensamento/acción son dun mesmo ou só, despois de pasar polo filtro de cada un, non é unha mestura do que dunha maneira ou outra inflúe en ti? Imos deixar que os mercados e os estados sexan os condutores das vidas?
Construímos a nosa contorna de forma relacional. Baseándonos na propiedade dos corpos, a nosa contorna será o mundo da propiedade. Atento, agudizando os sentidos, un dos elos transformadores está no noso.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]