Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Poemas pagáns

  • Crónica do concerto que o músico islandés Björk ofreceu en 2007 no exterior do Museo Guggenheim de Bilbao.

19 de xullo de 2018
Argazkia: Rock My World.
Argazkia: Rock My World.

Nesa época Björk acababa de publicar o disco Volta, que na portada parece que Björk Orangina entrou nunha botella. E coa primeira canción deste disco, Earths intruders, empezan Björk e a súa orquestra.

Na Orquestra dúas persoas en máquinas electrónicas, unha ao piano e un exército islandés de cobre á dereita da escena. Hai unha ducia de músicos, trompetas, trombóns, saxofones... unidos entre si con cadeas colgadas nas súas pernas como escravos. Bailan, axitando as súas cadeas. Porque o que non se move non sente as cadeas.

A primeira canción, boa, dános o paso de entrar no concerto. A continuación chega a canción Hunted. “Cázanme” cántanos Björk. E, ao mesmo tempo, saca unha enorme rede de plástico que se une á pel e a tira sobre o público. A través da rede, os enfermos de Björk “manipulan” ao público.

Entre cancións agradécenos cuns “grrracias”. A continuación, chegaron as cancións máis variadas do seu último disco, Volta. Así é a Volta tour. E as vellas cancións? Cando os cobre comezan a introdución da canción Joga, xorden as miñas inquietudes. A presenza de cobre achega outra calidade ás cancións. A maioría das veces para ben, pero non sempre me gusta esa cor.

Con esta formación especial avanza o concerto, no que cada un dos músicos da orquestra cumpre o seu traballo. Ante eles, como no noso, está Björk. Gritando, con suavidade, saltando, cara aos músicos, cara ao público, sempre en movemento, pero sen todos os instantes. Non despreza nada. O tempo perfecciónase.

Antes do concerto, o terremoto da superficie cun Pagan Poetry é un final súper bonito, Björk cántanos desde outro universo, cóbreos fan coroas. E continúan, cun hyperballad que me provoca unha explosión nuclear interna.

Hai que destacar o xogo coas luces, a escena ten un brillo especial, pero tamén no público as luces pasan por encima de nós e en ocasións atravésannos algúns láseres.

Despois de moitas “Grrrracias”, o noso protagonista sae da escena. E volvendo. Pero esta vez gritando “grazas”. Continuando coa canción Declare Independence. Con All is full of love dános por finalizada a prestación de dúas horas.

Hoxe en día non sei si podería ir vela por varias razóns (persoais, por tanto políticas). E non creo que valla a pena... vino onte!


ASTEKARIA
2018ko uztailaren 22a
Azoka
Interésache pola canle: Kontzertuak
Olatz Salvador
Konfort gunea

Olatz Salvador
Noiz: martxoaren 15ean.
Non: Deustuko jaietan.

------------------------------------------------

Martxoak beti du deustuarrontzat kolore berezia; urtero ospatzen ditugu jaiak, San Jose egunaren bueltan. Bi asteburu bete festa, eta urtetik urtera Deustuko... [+]


Inoren Ero Ni + Lisabö
Eta eromenaren lorratzetan dantzatu ginen

Inoren Ero Ni + Lisabö
Noiz: martxoaren 14an.
Non: Gasteizko Jimmy Jazz aretoan.

----------------------------------------------------

Izotz-arriskuaren seinalea autoko pantailatxoan. Urkiola, bere mendilerro eta baso. Kontzertuetara bideko ohiko errituala: Inoren... [+]


Olor
Deserosotasunaren apologia

Olor
Noiz: martxoaren 9an.
Non: Bilboko Sarean espazioan.

---------------------------------------------------------

Esperantza. iz. Nahi edo desiratzen dena gertatuko delako edo lortuko delako uste ona.

Izen horixe jarri zion Jokin Azpiazu Carballo Olor ermuarrak bere... [+]


Hiuzz + Bloñ + Adur
Lete ravero bat Iruñean

Hiuzz + Bloñ + Adur
Noiz: otsailaren 15ean.
Non: Iruñeko Aitzina tabernan (Egun Motelak kolektiboa).

--------------------------------------------

Larunbat goiza Iruñean. Neguko eguzkitan lanera doazen gizon –eta ez gizon– bakarti batzuk... [+]


Análise
Nostalxia 'sold out'

As cousas non son fáciles de ser, e será por unha ou outra, pero ultimamente mordín a lingua máis do debido por dúas cousas: a cultura do sold out e o FOMO, que quizá hai que explicar porque non llo dixen tantas veces: o medo a non ser parte dunha experiencia concreta e... [+]


Emeadedei + Mahl Kobat
Falan de nós

EMEADEDEI + MAHL KOBAT CANDO:
2 de febreiro.
ONDE: Gaztetxe de Zuia, en Murgia.

----------------------------------------------------

O 20 de setembro do pasado ano tivemos coñecemento por primeira vez do colectivo musical no perfil da rede social que acababan de crear:... [+]



Arabako musika kolektiboak
Guk geuk, geure erara

Kolektiboki antolatzeko grina aspalditxotik gorpuztu da, besteak beste, kulturaren esparruan. Jendea batzeko abaguneak dira kontzertuak, eta horregatik, musika kolektiboei egingo diegu txokoa erreportaje honetan. Gaia hain zabalean hartu ordez, Araban ipiniko dugu fokua,... [+]


Cantos son 30 anos?

Todo
CANDO: 18 de xaneiro.
ONDE: Na sala Jimmy Jazz de Vitoria-Gasteiz.

----------------------------------------------

A última vez que penso nunha pregunta é: canto cambian as cousas en 30 anos? Si, lector, adiviñaches: acabo de cumprir tres décadas. A crise do intruso... [+]



O orgullo é noso, foder!

Chulería, foder!
CANDO: 5 de xaneiro.
ONDE: No Kafe Antzokia de Bilbao.

----------------------------------------------------

 

Mentres enchía a sala, mirando cara abaixo tras a varanda de arriba do teatro, estiven xogando a ver si atopo a alguén máis novo que eu antes do... [+]



2025-01-15 | Aingeru Epaltza
De Houston á Navarra Area

Beyoncé ao descanso dun partido de fútbol americano en Houston, Texas. A cantante estadounidense ha saído ao centro do estadio cun traxe de cowboy ao que tivo acceso. O chapeu cóbreo o bonito, as pernas as botas longas até os xeonllos. O escaso traxe branco móstralle as... [+]


Eguneraketa berriak daude