Cando queremos acabar coas pragas causadas polos insectos das plantas, dicimos que o xabón é un bo auxiliar e dicímolo. Os insectos non teñen, como nós, esqueletos internos para suxeitar o corpo. Só teñen cavidades e vísceras na parte interior do corpo e o seu esqueleto é unha dura pel exterior, chamada “exoesqueleto”. Esta pel é a principal protección dos insectos e ten múltiples funcións como suxeitar os músculos, respirar, controlar a hidratación, etc.
Unha vez mollado con xabón, debilitamos e estragamos a pel do insecto, quita a graxa que o protexe e, en consecuencia, terá problemas respiratorios, deshidratará, queimará o sol. Da mesma maneira, si engadimos algún insecticida ao xabón de mollar, introduciráselle máis facilmente a través da pel débil.
Do xabón hai tantos como se queira, pero o máis axeitado é o xabón potásico ou o xabón negro. A graxa ou graxa de xabón mestúrase cunha base, chamada “saponificación”. Úsase moita graxa, graxa e aceite, pero a base adoita ser na maioría dos casos a eslamiada ou a potasa. A base da eslamiada é o sodio e a da potasio o potasio. O sodio é un elemento basto para a vida da terra. O potasio achega un xabón máis débil e, á súa vez, o potasio é alimento para as plantas. Por tanto, utilizando un ou outro xabón, destruiremos ou alimentaremos a terra que hai debaixo da planta.
Facer xabón potásico é sinxelo. A base é o aceite vexetal, ao que engadiremos cinza ou potasa comestible. O primeiro é máis suave e máis ecolóxico, xa que a auga e o sol desfano facilmente. Imos, pois! Pór un litro de auga nun recipiente metálico (non de aluminio) e engadir a cinza de madeira, aproximadamente medio quilo, mesturala ben e deixala nun par de días. A auga debe recoller o carbonato potásico, cuxa concentración se mide introducindo unha pataca, quedando a metade en auga no aire. Si baixa, mesture máis cinzas e deixe outros dous días. Proba de pataca ata que saia ben. Entón, engadir un litro de aceite, mesturándoo aos poucos, até facer unha masa. Quentar ben no forno ata que se espese. O xabón máis eficaz é o de pH entre 8 e 9. Si é máis grande, baixe cun pouco de limón. Para utilizalo, mesturar unha pouca a auga e mollar a planta por todos os lados, arriba e abaixo, esquerda e dereita. Matarás insectos e escorrentarás enfermidades, uf!
Xa vos comentei que a mosca do allo porro (Phytomyza gymnostoma) veu de visita ao País Vasco. Nova epidemia. Preparémonos. A mosca do allo porro ten dúas xeracións ao ano. O primeiro nace dos que pasaron o inverno como pupa. Virán moscas, grises e de 3 milímetros, machos e... [+]
Teño a impresión de que veño cunha mala noticia. Mala noticia. O peor, o peor, o peor. O malo é que antes de que se decate a noticia xa será vello e nós afarémonos.
En 1858 atopouse na rexión polaca de Poznan unha mosca especial, nunca catalogada, que recibiu o nome de... [+]
Ola. Aconséllasche facer un tratamento con tabaco de praga da cochinilla branca. Pódese facer con cigarros ou puros, ou ten que ser herba? En que proporción? E para terminar: comprei larvas de avoas manchegas, porque ouvín que comen cochinillas e pequenos bichos. Si poño en... [+]
O insecto da pataca é unha das peores pragas de Europa. Parece unha guerra fermosa. É un oligófago, é dicir, só come uns poucos alimentos: patacas (Solanum tuberosum), pero tamén ataca á berenjena (Solanum melongena) e ao tomate (Solanum lycopersicum) dos seus familiares... [+]
Este ano vin máis vermes que nunca polas derrotas (Allium porrum). Un pequeno verme chamado acrolepiopsis assectella ten o costume de caviar o corazón do allo porro. O allo porro é unha planta dun só ollo; todas as follas crecen ao redor dun só brote, e logo se tonificará... [+]
É unha das maiores pragas das ribeiras (Gryllotalpa gryllotalpa). Puxéronlle o nome de bo latín: o grilo “gryllo” e o topo “talpa”. O foso é dobre, un gran grilo e un pequeno topo. Faría que ten moitos nomes en eúscaro; eu aprendín outros dous aquí e alá: O... [+]
Satorra azpilanean ari da. Hara, hona, lagun bila ibiliko da satortxo berriak sorrarazi eta ugaltzeko. Bidean zizareak bilduko ditu. Satorrak batez ere zizareak jaten ditu. Bere txistuak pozoi antzeko bat du eta hil gabe zizareak sorgortu eta geldirik manten ditzake. Habi... [+]
As plantas con crucería da horta teñen rivais sáevos ou enchentes. Os máis coñecidos desta familia son a col de Bruxelas, a coliflor, o brócoli e a man románica, que pertencen ao xénero Brassica. Hai tempo que sabemos que estas plantas son moi boas para a saúde. Come a... [+]
Nunca coñecín tantos carafio e, sobre todo, tranquilos como este ano. Esta é a festa do gasteropodo. A festa da auga trae a danza do Bare. Salvo nas horas máis calorosas do día, achéganse á pata, moitos lasaipoto. Velaquí a clemisa de diante da casa (Clematis sp.)... [+]
Os campesiños están feitos de malacólogos no País Vasco húmido. A malaquología é un saber que se creou de xeonllos en xeonllos, no que se investiga e trata de penetrarse nos moluscos ou os moluscos. Os carafio e os bazos son os moluscos máis coñecidos dos campesiños... [+]