O cartel dicía: “Necesitamos as mans, as ideas, os corazóns… para crear unha cooperativa de consumo en Donostia” chegou á miña caixa de correos electrónica a principios de xuño. Tratábase da convocatoria dunha reunión destinada a reunir a persoas de Donostialdea interesadas no citado obxectivo. Joseba Parrón, que participou nestes primeiros pasos, explicounos que aínda están en proceso de creación deste novo proxecto. “Nós dicimos que aínda estamos no niño”. No niño, pero nos preparativos para voar desde o niño.

Proxectos similares como exemplo

Os donostiarras recibiron en novembro a primeira proposta da cooperativa Labore de Oiartzun e Bilbao, que se dedica á agricultura. “Eles vían a oportunidade de pór en marcha un proxecto similar en Donostia, e chamándolles a uns e a outros, reunímonos un grupo de amigos e amigas para facernos unha reunión e coñecernos” di Parron. Aproveitando a proxección da película sobre a cooperativa Food Coop de Nova York no Festival de Cine e Dereitos Humanos e a presenza dos Cultivos de Oiartzun, convidaron a unha reunión aberta á xente alí presente.

A primeira reunión levou a cabo en maio no parque de Viveiros de Ulia, e ante a presenza dunhas 30 persoas e o interese por crear o proxecto, decidiron empezar a dar pasos e reunirse cada quince días. “Agora estamos a organizar visitas para coñecer proxectos como os que temos ao redor, para ir definindo aos poucos como cada un vería esa cooperativa de consumo de Donostia”. Está a traballarse na creación dunha masa crítica, xa que se prevé que para levar a cabo o proxecto necesítase a achega de moita xente.

Agroecológico, local e social

Este tres eixos foron acordados até o momento. É dicir, que esa cooperativa de consumo que se vai a crear no futuro en Donostia debería ofrecer produtos agroecológicos e locais, e o proxecto debería ter un enfoque social. “Algúns poden pór máis forza no ecolóxico, outros no social… Niso estamos”.

Ademais do obxectivo final, o propio proceso de creación da cooperativa de consumo tamén é importante para o partícipe. Está a traballarse da maneira máis horizontal e aberta posible, e até agora a participación foi ampla e rica: “Reunímonos xente de idades moi amplas, desde os 27-28 até os 70 anos”. Sen présa, queren camiñar con pasos pequenos pero seguros. “Gozar e profundar no propio proceso”.