Estatísticas: bailando na economía dos servizos
As administracións locais, as deputacións e os gobernos autonómicos están moi contentos. Estamos en crecemento económico, a taxa de paro reduciuse. O servizo é un sector punteiro e non entenden o grupo de protestas que denominaron turistfobia, e que levan o nome de turismo. O País Vasco peninsular vai ben.
Si, é certo que nos últimos anos reduciuse a taxa de paro. Na CAV sitúase en torno ao 10,8%, algo máis baixa en Navarra, e crese que son datos previos á crise. Os mozos menores de 24 anos son os que máis sofren, xa que a súa taxa de paro sitúase no 28%. Bo, están a aprender másteres e posgraos, para os que o emprego de calidade é escaso, aínda que non sexa a solución. Con todo, debido á precarización, esta magnitude perdeu gran capacidade para explicar a situación dos traballadores. O 93% dos contratos asinados na CAV eran temporais, o 40% a tempo parcial. A taxa de paro é máis baixa, pero as condicións laborais dos empregados son peores.
Por unha banda, reivindican que, unha e outra vez, está a producirse un crecemento económico en Euskadi. O sector servizos de Frankestein, que se sitúa por diante da industria, a construción e o sector primario, está a dar como resultado un crecemento do emprego neste sector: Na CAPV, oito de cada dez empregos. Neste sentido, o gasto turístico ha pasado de representar o 5,5% do PIB da CAV entre 2005 e 2016 ao 6,1%, o que supón un notable crecemento. As institucións públicas han atopado o seu Santo Graal para saír da Gran Depresión: están a impulsar o sector dos servizos, sendo a hostalaría, o comercio e o turismo os exemplos máis destacados. Así se entende o desenvolvemento de diversas infraestruturas e os eventos “culturais” que se están desenvolvendo nas cidades. Porque achegan riqueza e crecemento, reducindo a taxa de paro.
Pero que pasa cos salarios que se pagan nestes sectores? Falta de información actualizada para análise por sectores. A pesar das diferenzas, poden ser útiles os datos do INE de 2016 para o Reino de España. Co salario medio, supón o 85% dese comercio, o 69% das actividades administrativas e outros servizos e o 61% da hostalaría. Nestes sectores a brecha de xénero é superior ao 30%.
Cos sectores que se están impulsando vén, si, un diñeiro lixeiro, pero que non se redistribúe entre os traballadores, aumentando a polarización social. Reducen a taxa de paro, pero a través de empregos precarios e inestables. Trátase de sectores cunha brecha salarial de xénero importante. As administracións deben ter coidado de non quedar cegadas polo crecemento económico a curto prazo. En ningún caso, tomaremos o camiño contrario para ser unha sociedade cohesionada e xusta.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non é nada fácil entender o que está a suceder en Cataluña. Con toda seguridade. Podemos dar por terminado o proceso de 2017, pero está por ver si o independentismo será capaz de iniciar un novo proceso de liberación.
Si nas eleccións o independentismo mantívose na... [+]
Levamos unhas semanas coa "serpe de verán" sobre o TAV e coa posibilidade de enlazar a "E vasca" desde Pamplona, desde Ezkio ou Vitoria.
É decepcionante ver que o noso Pobo segue dependendo de decisións interesadas e non argumentadas polos galgos e cans de caza que seguen... [+]
Os globalistas elixiron Francia, Polonia e o Reino Unido para crear un conflito aberto coa OTAN en novembro, xa que Estados Unidos está inmerso na campaña electoral para a Presidencia de novembro.
Deste xeito, a presenza de soldados de Polonia, Francia, Reino Unido e Estados... [+]
Afortunadamente, a maioría das empresas industriais comezan a entender, tras as numerosas sentenzas condenatorias, que unha pequena exposición ás fibras de amianto, sen unha protección respiratoria axeitada, é suficiente para causar unha enfermidade pulmonar grave que causa... [+]
Predicir o final de calquera cousa púxose de moda. O fin do ser humano, das ideoloxías, da comunidade, da autoridade, da filosofía, ou da democracia. Son etiquetas cargadas de sensacionalismo?
Quizá foi Francis Fukuyama quen iniciou esa moda do final. Tras o derrube do muro... [+]
O pasado 1 de agosto, unha decena de persoas da familia estivemos en Aranguren. Dous mozos de Aranzadi deron a coñecer de primeira man as escavacións e traballos que se están levando a cabo en Irulegi. Esta visita é moi recomendable, xa que recolle a dimensión do traballo... [+]
En primeiro lugar, queremos facer chegar as nosas condolencias aos familiares e amigos da muller asasinada a principios de agosto.
Os habitantes de Gaintxurizketa estamos fartos do deixamento da administración e dos responsables.
Os que vivimos no barrio estamos obrigados a... [+]
Ouvín dicir que as mellores bágoas son as que ven os aeroportos. Pero supoño que se trataba doutras bágoas o que dixo, e non como eu vin durante estas vacacións.
Durante varias horas, as bágoas dominaron o aeroporto de Munich, bágoas de indignación, bágoas de fatiga e... [+]
Teño que ir á barbaría”, pensei ao principio de curso, e non fun. Comecei co pelo longo e acabei da mesma maneira (a metade do camiño fixen un mohín cara abaixo e corteille un trocito. Ninguén se deu conta. Nin eu tampouco). Ocúltame si fáltame o xesto e, sobre todo,... [+]
Os vascos sabemos que o aparello estatal está disposto a aproveitar as forzas represivas de todas as cores e os mecanismos represivos de todas as formas, para manter a orde social dentro dun sistema baseado na dominación, aínda que para iso teñan que infrinxir unha lei... [+]
Ocórreme moitas veces: fixarme nas noticias e porme nervioso. A France revient, din. Tanto a Francia de Le Pen como a xenofobia e supremacía española, como os pallasos inchables, levántanse unha e outra vez. A merde revient. Como ouvimos, un grupo de traballadores de... [+]
Até hai pouco, a Unión Europea (UE) era un mar en calma. Todo ía ben. Todos viviamos tranquilos. Os altos mandos cumprían moi ben o seu traballo e os europeos sentiamos contentos baixo as súas ordes. De cando en vez os campesiños ían á rúa a mostrar os seus tractores,... [+]
Antes das eleccións foi un lema na fala da xente: "Temos que pór o coidado no centro", engadiu. Á marxe das expresións curiosas e incorrectas que inventan os políticos e os que teñen a condición de políticos, debo admitir que durante un tempo o tema estivo en todo o seu... [+]
Hai xa moitos anos que non sigo a competición internacional (Xogos Olímpicos, Mundiais…). A indiferenza, o cansazo, a dor… e tamén me producen un pouco de rabia. E, en consecuencia, a alternativa que me queda é non vela.
O motivo non é que non lle guste o deporte ou... [+]