Negro de Sarrionandia
De neno fixen o papel de locutor de radio, picando unha caixa de zapatos, volvendo as costas. Ao entrar a televisión en casa, fixen unha televisión de papel cun buraco no lado da pantalla e pasei as cintas de papel que debuxara, debuxando as series. Tiña o costume de escribir revistas que só a familia vía. Nos xenes debía de ter paixón polo xornalismo. Pero non. Aínda que pensei, non estudei xornalismo porque, entre outras cousas, no País Vasco só podíase facer no Opus de Pamplona. Ao final, quedei en Bilbao e saquei outra licenciatura que case nunca usei na miña vida.
Na universidade coñecín aos mozos da banda Pott en Bilbao A Vella: Bernardo Atxaga, Ruper Ordorika, Joseba Sarrionandia... Non direi que fomos amigos, pero si que chegamos a ser amigos, e até hoxe despedímonos si viámonos. O caso é que máis dunha vez tentaron animarme a escribir algo na revista literaria que publicaban. No mesmo tempo coñecín a Xabier Gereño, que creo que foi inxustamente esquecido e ninguneado, e a ver por que non escribía ou escribía novelas. Eu sempre non, porque a literatura non me atraía.
Non atraía á literatura, pero si ao xornalismo. E empecei a colaborar na revista Anaitasuna: dobrando, pondo selos... ata que Tomás Trifol, nomeado director, ofreceume facer “outras” reportaxes, porque quería renovar a revista, era demasiado seria. Respondín que si. Escribía sobre todo de teatro, de cabaret e cousas polo estilo, porque era o que máis me gustaba. Unha vez comezada, non podo pararme, e a pesar de ter outro traballo, dediquei toda a miña vida a colaborar en moitos medios, tanto en prensa escrita como en radio e televisión, tanto en eúscaro como en castelán.
Unha vez escoitei a Harkaitz Cano unha anécdota relatándolle como coñecera a Paul Auster. Gustoume moitísimo. Recordo que terminaba dicindo: “Eu son o home que pisou a Paul Auster”. Pois ben, na última clase que dei antes de xubilarme, tiven a idea dunha anécdota que me ocorreu a min, a quen apenas contei. Ao mesmo tempo que estaba en Anaitasuna, Joseba Sarrionandia colaboraba en Zeruko Argia. Un día non tiña tempo de escribir o seu artigo semanal e pediume que lle substituíse. Así se publicou o meu primeiro artigo neste semanario, aínda que non lembro si aparecese polo meu nome ou polo seu. En calquera caso, parafraseando a Cano, así terminei a miña última clase, dicíndome: “Eu son o home que foi o negro de Joseba Sarrionandia”.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O pasado 5 de decembro, o pp presentou no Parlamento de Navarra unha proposición de lei para desvincular os procesos de funcionarización dos postos de Secretaría e Intervención das entidades locais de Navarra. Se isto sucedese, ao redor de 30 persoas alcanzarían unha... [+]
Este ano cúmprese o 51 aniversario da proclamación polas Nacións Unidas do Día Internacional dos Dereitos Humanos o 10 de decembro. Esta data cobrou importancia en Euskal Herria e desde o Observatorio de Dereitos Humanos de Euskal Herria queremos ofrecer algúns elementos de... [+]
Érase unha vez o pobo converteuse nun depósito de cultura. Co paso do tempo, as medidas restritivas tomadas polas autoridades mundiais contra calquera forma de expresión cultural foron apagando a chama, a creatividade e a imaxinación dos pobos, como unha vela aos poucos. Con... [+]
A presenza de Elon Musk nos medios de comunicación avanza como un foguete tras aterrar no xardín da Casa Branca. Outros poderes, ao parecer, víronse alterados polo poder e a influencia que está a adquirir, e para reducir a súa influencia, cargaron contra a rede X. Nas... [+]
En Internet aparece o título dunha película que aínda vin de pequena cando buscaba a palabra Willow. Nesta película chea de fantasía, o protagonista, un pequeno home chamado Willow, transformou o mundo liberando aos seus habitantes dun reino opresor. Google acaba de lanzar... [+]
A charla de Irene Coulon sobre a bela dormente e a imaxe da incineración foi o tema principal da Feministaldia deste ano. Ha desgarrado as ideas culturais do soño, aclarando que tamén temos masculinizado o soño. Moitas das leccións (culturais) do soño están... [+]
Araia díxome que vos escribise. Díxome que antes de deixalos (fareino este ano), queren levarvos un texto meu, que eu nunca vos levei, e que merecedes, que sentiredes orgullosos de min. Non se pode deixar pasar unha oportunidade así. Non se que podo dicirvos que xa non volo... [+]
Recentemente tiven a oportunidade de ver o último traballo de Pierre Carles, un autor de documentais comprometido. Baixo o nome de Guérilla deas FARC, l'avenir a une histoire (guerrilla das FARC, o futuro ten historia), propón un relato renovado do conflito armado que durou... [+]
A mala xestión da pinga fría valenciana provocou un cambio nas alertas por meteorología adversa, como se puxo de manifesto na primeira tempada de "inverno". Ante a ameaza de que os ríos se desbordasen en Hego Euskal Herria, as indicacións de protección chegaron por varios... [+]
O emprendimiento está de moda. O concepto cobrou forza e estendeuse moito máis alá do vocabulario económico. Just do it: faino sen máis. Pero non o esquezamos: a lema vén do mundo da propaganda. É o disfrace da palabra ser compradores activos? Os empresarios actuais... [+]
Estamos nun caos. Iso dixéronnolo os medios franceses, que o Parlamento fixo caer ao goberno o 4 de decembro. O temor de que o caos político, institucional, social, económico ráptenos na horda do inferno a todos vénnos ás veas. En que comedia imos xogar! En que miserable... [+]
En 2011 estalou o poderoso movemento do 15-M, que puxo en aprietos ao Govern catalán. Entre outras cousas, naquela ocasión a Policía abalanzouse sobre a indignada acampada da praza Cataluña de Barcelona e asediou o Parlament o día en que os activistas debían aprobar os... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]