Tabakalera, recentemente inaugurada, reúne nunha exposición a artistas pouco coñecidos para moitas persoas: Arenzana Imaz Intxausti Chea Peral Cos apelidos postos, querían recuperar aos artistas, traelos ao día de hoxe, ensinarlles o seu traballo, recoñecelos. Forman unha ficha con todos os artistas que pasan por ela, non é pouco.
Así di na ficha de Gema Intxausti: “As obras de iniciación, feitas con panos de limpeza, e as pezas de celo, pódense encadrar entre as propostas que marcaron a renovación das linguaxes da escultura dos anos noventa no contexto vasco. Máis tarde, a obra de Gema adquiriu un toque máis narrativo, xa que deu un lugar moi importante ás referencias cinematográficas, musicais ou literarias.”
Gema Intxausti Miangolarra (Gernika-Lumo, 9 de setembro de 1966) é unha artista que enxalza as conversacións privadas entre artistas. Estivo en Arteleku a principios da década dos 90, pero logo estivo fóra durante moitos anos.
Esta fotografía foi tomada no fotomatón da estación madrileña de Atocha.
No número 4 da revista Eremuak, Beatriz Herráez entrevistoulle. “Na miña vida, a viaxe foi constante. (…) A idea da viaxe sempre estivo aí, desde pequeno. Para min, aqueles lugares que estaban máis aló da nosa contorna eran importantes, pero entón non sabía por que. Eu creo que o territorio marca a identidade de cada un de nós, pero non sinto cómodo con iso. Sinto máis de cerca a idea dunha identidade ligada á viaxe, coma se, en certo xeito, fose máis lixeira. Grazas a iso, súmome ás experiencias persoais que xorden sen estar ligadas a un lugar e ao seu pasado. Pregúntome como sería pensar nunha identidade sen terra”.
E eu tamén.
