Nia pídeme a miúdo que estea máis actualizado en “tecnoloxía”: Necesitaría comprar a última versión de iPhone e un coche novo, en lugar dos case 350 mil quilómetros de segunda man!
Pero decídoo eu, e decidín que me vale porque teño o móbil 2.0 e o modelo máis antigo. O mesmo co coche, collinlle a man e coñezo a maioría das súas tragamonedas, os defectos máis comúns, etc. Hai tempo que aceptei que a tecnoloxía vaia por diante de nós, pero quero coñecer e dominar a tecnoloxía que teño que utilizar todos os días, si podo. Ir por diante é un e levalo diante ao seu gusto. Unha vez un veciño do noso pobo comprou a un saharauí un reloxo dixital moi avanzado para a época e, enfurecido, lanzounos na cuadrilla: “Díxome [o comerciante saharauí]: Con isto tamén podes ducharme! Pois, a pesar de todos os botóns que ten que pulsar unha e outra vez, non bota nin unha pinga de auga! A ese cabrón, cando lle pille…”.
O eu no campo da “saúde” apértame moitísimo, illado de virus e bacterias que hai en calquera parte, a mercé do reloxo e as pastillas; o médico, o mellor amigo; unha chea de coñecidos, para que cada un poida visitar ao seu mellor médico ou comezar a facer tratamentos milagrosos…
Eu, pola miña banda, supondo que todos os consellos están feitos coa mellor intención, escóitoos co máximo respecto e doume as grazas e penso, simplemente, no diñeiro que temos, en que visitar todas esas consultas e, unha vez escoitado o diagnóstico, tratar de tantos tratamentos non sería xusto. É un perigo para a tolemia! E si tes un deses
bos seguros, ademais, se parecéseche que vales case máis que vivo que vivo… Así, terás que escoitar a unha avoa que parece eterna e eterna, que coñeciches toda a vida, tan engurrada como pasmada, “aquí cada un é o mellor médico de si mesmo”.
O eu pídeme que me tome o “tempo” sen dedicarme tanto aos demais!
Pero eu sei que non teño tempo para min e un tempo para os demais. É o único tempo. Por tanto, no tempo que estou a crear e conseguindo para os demais, eu tamén me alimento a min mesmo, porque ver aos demais mellorar faime sentirme mellor a min.
Canto máis eu son e eu son, máis sinto ao meu ao redor e aos demais. Desde aquí quero ver, sentir, vivir tamén o eu, na medida do posible e na medida en que se me admita. Así me adestrei/son!
Ademais, non me faltará tempo, grazas aos euskaldunes máis modernos da actualidade. Que ganga! Nós non tiñamos nada que facer para pasar o tempo, e estes dedícanse a facer tempo. Grazas! Teño tempo para todo!
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non é un sinal de orgullo mirar ás persoas que están ante min coma se non fosen persoas? Si, claro que si. Pero como podemos esperar que os demais se entendan? Comprender, observar, mirar. Querer entender aos demais non require esta actitude orgullosa? Sabendo o que é ser... [+]
Din que pasou un ano. Nunca comprendín o arrogante costume que temos os occidentais: aínda que o conflito dure case un século, adaptamos as datas ao noso gusto, regalando a importancia que queiramos. Foi diferente a última época para os palestinos que están presos no seu... [+]
Hai vinte anos que son profesor e estiven dando clases en todos os niveis de Secundaria, e hoxe é o día que non teño claro cal é o papel do profesor.
Na longa escaleira da educación regrada, cada nivel ten as súas propias características. Na ESO, por exemplo, os bos... [+]
Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]
En cantas excursións, saídas ou paseos amistoso ouvimos que todos os camiños levan a Roma? Moitas veces, e ás veces, sentín o deber de dicirllo. A verdade é que creo que sempre entendín mal esta expresión. Sempre imaxinei un camiño recto, no que se abría un camiño... [+]
Unha vez explicáronme que a palabra spam significa un embutido de moi mala calidade que se facía nos pobos anglosaxóns dos excedentes de porcos. Poida que a palabra sexa coñecida porque ten un cartafol no correo electrónico que recibe mensaxes que non desexa. Este termo foi... [+]
Edurne Azkarate dixo no alto desde o micro do escenario que o cine vasco ten pouco eúscaro na celebración do Festival de Cine de San Sebastián. A frase retumba pola súa veracidade. Na escena da arquitectura pódese repetir o mesmo lema e estou seguro de que noutras tantas... [+]
Onintza Enbeita denunciou na súa columna do 4 de outubro a gordofobia en relación ao vivido nunha visita ao xinecólogo. Pódese dicir que todos estamos empeñados en entrar no mesmo corpo, e é certo, todos escoitamos o que é, pero tamén é verdade... que o que está... [+]
Uwa, kamsá, tukuná, uitoto, tikun, embera, nasa-yuwe, nuka, sikuani, siano, macuna, yuruti, kichwa, achagua, bora, truncar. Estes son algúns dos idiomas que se falan en Colombia. Desgraciadamente, cando vivía en Colombia, en Cundinamarca, eu non tiven a oportunidade de... [+]
A principio de curso as eleccións debían ser o principal acontecemento da axenda informativa da UPV/EHU. Na Facultade de Ciencias Sociais e da Comunicación, ademais, temos unha dobre cita, xa que a asemblea do noso centro tamén se elixirá en outubro. Ábrese a posibilidade... [+]
Non sei si coñecéronse en Lapurdi. Enrique Gómez Korta foi asasinado polo Batallón Vasco Español o 25 de xuño de 1979 en Baiona. Pakito Arriaran fuxiu a Iparralde en novembro de 1978, onde permaneceu un ano, ata que se marchou a Venezuela para evitar os atentados que... [+]
Conscientes da importancia da ideoloxía no comportamento político, os vascos debemos prestar especial atención ao tema da nosa ideoloxía, xa que no marco dun emprazamento ideolóxico concreto sempre se decide que facer, que non facer, como, con quen, contra quen, etc. Sendo... [+]
Non era unha tristeza, á beira. E unha gran desesperación. Este ano demos a luz dúas creacións ("Lurez Ezkutua" e "Bidasoa Mintzatu"), obtivemos un gran éxito e, con todo, un sentimento amargo apértame o pescozo.
Levo traballando en teatro uns 30 anos, escribindo, actuando,... [+]