Os dous puxeron sobre a mesa pública os recortes económicos e sociais que afectan a millóns de pensionistas, como a falta de igualdade que afecta a millóns de mulleres. Estas situacións, entre outras, requiren do investimento público do Estado e das administracións.

A semana tamén nos mostrou imaxes que son pura publicidade: quen teñen na súa man boa parte das solucións políticas, económicas e sociais (gobernos, parlamentos…), comparten as inquietudes e reivindicacións de mulleres e pensionistas. E vímolo nos medios de comunicación, vestidos con lazo azamboado, facendo declaracións a favor das mulleres ou dos pensionistas. A marea social e feminista, esta vez foi tan grande que ninguén quixo quedar fóra da foto. Os votos teñen un gran valor, e todos quixeron atraer suceder ao seu campo.

Non nos enganemos. Pasou o 8 de marzo, con mobilizacións masivas, e políticos que cren que esta dinámica non pode durar moito tempo volveron aos cuarteis de inverno. As mobilizacións sociais, feministas e populares teñen que seguir adiante sen retroceder nin un só paso. É hora de que eses políticos e gobernos cumpran os seus compromisos e busquen solucións políticas para dar resposta ás demandas que hai na rúa. É mentira que non haxa diñeiro para unhas pensións dignas e para acabar coa brecha salarial no camiño da igualdade. O problema é como repartimos os orzamentos e que prioridades dámoslles. Nin medio paso atrás!