Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Unha escola pública vasca

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Ibilaldia 1986. Palabras da canción do grupo: “Un e o mesmo é suficiente para o eúscaro, unha oportunidade pública”.

Temos encima da mesa unha reflexión impulsada desde o Goberno Vasco. Parece que ten intención de ser un convenio estratéxico, e témome que na CAPV (Comunidade Autónoma do País Vasco) váiase a abordar o núcleo ou que cada un vaia a blindar o seu chiringuito.

A educación de miles de nenos e nenas na CAV é o fondo. De todos. O punto de partida non é moi bo. Habemos interiorizado –en nome do cristianismo, en nome do cooperativismo, en nome da pedagoxía, en nome do dereito a elixir aos pais– que uns nenos e nenas teñan X educación, outros E e outros Z.

O camiño do eúscaro, tamén no ensino, non foi fácil até agora. E si, tivo inimigos en casa e nos estados. Pero se na CAV, hoxe e aquí, non pomos en marcha un sistema de inmersión lingüística para todos os nenos e nenas, hoxe estaremos a sementar sementes para os problemas do futuro do eúscaro.

Os modelos A, B e D xustificáronse no dereito a decidir dos pais e nais, pero hoxe en día as escolas públicas do modelo A manteñen aos pais e nais recentemente chegados “orientados” cara alí.

Non é fácil, con todo, chegar a “un e o mesmo”. O primeiro problema é que dificilmente imos convencer ás comunidades dos concertos escolares para que deixen o seu status privilexiado en favor dunha mellor escola pública para todos os nenos. Non queren. O dobre financiamento –o diñeiro público e as cotas das familias– dálles vantaxes para que cada un organícese en función do que cree o seu chiringuito e non teñan no patio aos fillos e fillas das persoas con menos recursos na sociedade –é unha regra xeral para algunhas escolas concertadas duns poucos pobos–.

A metade dos alumnos están concertados, e si buscas aliados, como non creo na caridade cristiá, os máis próximos son os da Federación de Ikastolas. Eu pregunto, podemos unirnos si a escola euskaldun pública “é”:

– Modelo único de inmersión?
– Que teña polo menos –e se é posible máis– a autonomía que tiveron na Federación de Ikastolas, e que ademais acheguen o seu patrimonio pedagóxico ao público? –
O que até agora tiveron eles a través do dobre financiamento a través do financiamento público?
– E nos territorios que o precisen (Seaska, Navarra, Treviño...). Imos seguir colaborando coa asociación de ikastolas?

Non quero destruír nada, busco aliados na Federación de Ikastolas para que mañá sexan euskaldunes os nenos “blondas escandinavas, coreanas e swahilis negros”. Impulsaremos unha escola euskaldun pública. E que o adulto que non o desexe, pague por completo a escola privada que desexe.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Chamamento á euskalgintza apolítica

A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]


Tecnoloxía
Esgotando a creación humana?

Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]


2024-11-20 | Ula Iruretagoiena
Territorio e arquitectura
Datos ao territorio

Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]


Materialismo histérico
Para vivir

A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]


2024-11-20 | Gorka Menendez
O caserío vasco, sistema de explotación?

Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]


Eguneraketa berriak daude