O 20 de xaneiro, o Exército turco e varios grupos yihadistas iniciaron a invasión do cantón kurdo autónomo de Afrin co permiso de Rusia. Desde entón, máis de 200 civís morreron nos bombardeos e centos de combatentes morreron nas dúas partes do país.

A batalla comezou cando era evidente a derrota da oposición contra o Estado islámico e o goberno de Siria. Entón, por que volveu a xurdir a chama da guerra e, ademais, contra os kurdos?

A Guerra de Siria converteuse nunha partida sanguenta de xadrez das potencias mundiais e dos países do Leste, e nesa situación os pobos sen estado son os perdedores, por exemplo os kurdos. Neste sentido, os kurdos emprenderon en Siria a terceira vía para asegurar a súa supervivencia política, e optaron polo Confederalismo Democrático, sen aliñarse con Assad nin coa oposición. Ademais, en 2016 alcanzáronse acordos coas dúas grandes potencias, con Estados Unidos para derrotar ao Estado islámico ao leste do Eufrates e cos rusos ao oeste para evitar unha invasión turca no cantón illado de Afrín.

Entón, por que se equivocou todo agora? Por unha banda, os kurdos ampliaron a súa área de influencia no leste de Siria (Mambij, Raqa, Shadadi, Deir Ez Zour) e, de momento, a maioría dos combatentes son árabes nas Forzas Democráticas de Siria (alianza liderada polos kurdos). É posible que Estados Unidos queira aproveitar todo ese territorio para, na medida das súas posibilidades, reducir a influencia de Irán e de Rusia. A protección dos kurdos por parte de Estados Unidos causou unha gran alarma en Turquía, principal socio de Estados Unidos en Oriente Medio. Por iso, os turcos convertéronse na prioridade contra os kurdos e non contra o goberno de Bashar Ao Assad en Turquía.

Os rusos xestionaron
mellor que ninguén o cambio de estratexia de Rusia en Turquía. Para empezar, na batalla de Alepo acordaron cos turcos que as forzas yihadistas desprazásense desta importante cidade ao norte de Siria para evitar a conexión das cantinas kurdas. Neste caso, Rusia abriu por primeira vez o espazo aéreo a Turquía. Unha vez roto o enlace, os rusos chegaron a un acordo cos kurdos para defender a esquina de Afrín. Desta forma, todos deixaron aberta a posibilidade de ampliar estes acordos no futuro. Desde entón, Rusia intensificou as súas relacións con Turquía, que lle vendeu mísiles de defensa aérea e, ademais, utilizará o gas para suavizar a súa dependencia de Ucraína, e vendo que os kurdos non lle daban o control político e militar de Bashar Ao Assad Afrin, deu a Turquía todas as facilidades para atacar aos kurdos.