O irlandés é tan vivo e moderno como calquera outra lingua. Moitos dos habitantes da illa viven en irlandés todos os días, pero outros moitos rexéitana por considerala inútil. Por iso, Ciara Ní É pediu aos irlandeses que toquen as falsas crenzas que escoitaron sobre o irlandés en relación a outras linguas. Ponde o inglés, o francés, o chinés... no lugar que di o irlandés... e, mire, queda en evidencia a sinceridade da afirmación.

“Como vai ser o inglés un idioma moderno, que non ten unha palabra propia para dicir croissant?”, afirmou un tuitero, dando a volta ás conviccións dolorosas que tivo que escoitar sobre o irlandés. Outro di que sería impensable que á hora de facer unha reserva o sistema de Air France non aceptase os acentos e non puidese pór o nome de Chloé. A aerolínea irlandesa Aer Lingus non adaptou a súa infraestrutura aos signos tipográficos do irlandés.

Outro dos tuits mostra un sinal da estrada que indica o nome da localidade, en irlandés e inglés. O tuit di: “O inglés é un gran malgasto para os pagadores de impostos!

Noutro tuit utilizaron o francés: “Non se pode esquecer, por suposto, que en Francia existen uns axentes de fala francesa. Si queres que os turistas vaian a Provenza, feixe ese lugar incomprensible, os sinais en francés son inxenuas e únicas”.

Decenas de tweets deste tipo puidéronse ler durante as últimas semanas en Twitter, o que demostra que houbo ganas de romper prexuízos. “Quixen ensinar aos que non coñecen o irlandés que ridículos son algunhas das ideas que utilizan de maneira espontánea, si substitúen a palabra irlandés por outra lingua vese claramente”, explica Ciara Ní É a ARGIA. É profesor e escritor, e ocorréuselle a idea de que estaba no aeroporto.

Compartir experiencias

O hashtag #NílSé CGL foi unha forma fácil pero eficaz de empoderar e fortalecer á comunidade. “Moitas das experiencias denunciadas están moi xeneralizadas entre quen fixemos a opción de vivir en irlandés, dínnolo todos os días e corren o risco de ser consideradas normais”, di Ní É. “É positivo que poidamos compartir as nosas vivencias e que creemos un espazo de apoio mutuo, expresar que o que se di da nosa lingua non está ben, de aí o nome do traol”.

Como lingua oficial da República de Irlanda, todos os cidadáns aprenden irlandés na escola. Pero como ocorre co eúscaro, a escola non garantiu a total difusión da lingua. Moitos cidadáns néganse a falar fóra da escola e asócianse á lingua irlandesa con leccións pesadas e lecturas aburridas. A escola irlandesa converteuse nun pretexto social para o abandono da mesma. Con todo, outro dos tuiteros que participou nesta campaña de Twitter preguntouse: Alguén en Inglaterra deixou de falar en inglés na escola por haberse molestado en ler a Shakespeare?

Ciara Ní É considera que o irlandés necesita visibilidade na sociedade: “A situación é como un espello unilateral, nós vemos aos falantes ingleses, pero eles a nós non”. Como non teñen ningún tipo de relación co irlandés fóra da escola, non o equipasen a outras linguas: “Moitos non saben que o irlandés é unha lingua viva e cotiá para persoas de todas as idades e circunstancias”.

Un punto de partida para a reflexión

En calquera caso, Ní É deixou claro que o obxectivo desta campaña non é atacar aos que non falan irlandés. É máis, congratulouse da ampla repercusión que tivo nos medios de comunicación ingleses. A maioría dos tuits foron escritos en inglés, polo que os grandes medios de comunicación da illa fixéronlle un oco. “Unha cousa boa que podemos sacar de aquí é que quizá a xente reflexione si o seu punto de vista sobre a lingua irlandesa é o axeitado e déase conta dos prexuízos que teñen contra os irlandeses”.

As barreiras para vivir en irlandés e o menosprezo que teñen que sufrir os falantes son comúns en todas as linguas pequenas, xunto ás linguas xigantes e hexemónicas, ou debaixo, porque sobrevivir non é tarefa fácil. Moitas das frases denunciadas polo hashtag #NílSé CGL son coñecidas tamén polos vascos. Por exemplo, escoitar que o irlandés está “politizado” é algo normal na República e, por suposto, en Irlanda do Norte.

Por iso, é digno de aplauso que unha campaña humilde a favor da lingua irlandesa teña tanto eco. Máis aínda si temos en conta que 2018 é Bliain na Gaeilge, é dicir, o Ano do Irlandés. A comunidade irlandesa ha atopado unha físgoa para empoderarse ante a linguaxe máis global grazas a unha campaña que pode servir de exemplo para o resto das linguas minoritarias.