Son palabras do Secretario Xeral da Unión de Actores de Madrid, Iñaki Guevara: “Os actores somos traballadores ocasionais e, por iso, temos que adaptar as leis para conseguir os mesmos dereitos que o resto dos traballadores”.

As súas palabras sintetizan o espírito dunha iniciativa que se deu nos últimos anos. Coñécese como “Estatuto do Artista” e ten ese obxectivo: manter os mesmos dereitos que os traballadores, porque os artistas tamén somos traballadores.

A imaxe dos actores que venden os medios de comunicación está, na maioría dos casos, relacionada coa alfombra vermella ou co glamour que desprenden actos similares. A imaxe importada en absoluto. E na nosa contorna, o fenómeno Handia amplía esa imaxe cos nomeamentos a Goyath (Parabén, sen dúbida). Pero a realidade non ten nada que ver con iso, nin coa nosa relación coa Seguridade Social. No marco do Réxime Xeral, creado expresamente para nós, recoñécesenos a singularidade do réxime dos artistas, pero iso non nos garante os mesmos dereitos. E a cuestión é precisamente esa. Impulsar un cambio legal que nos achegue aos mesmos dereitos que todos os traballadores. Resúmese en tres puntos o esixido polo Estatuto do Artista.

1. Reforma da Seguridade Social. Garantir que a prestación de desemprego, a temporalidade ou a intermitencia, estea adaptada á realidade para que os artistas poidan completar a súa vida laboral.
2º Reforma fiscal. Poder repartir o gañado en diferentes declaracións de renda nun ano, para ter en conta que os soldos dun artista, como a súa obra, son variables e intermitentes.
3. Reforma do modelo sindical. Que os artistas, do mesmo xeito que o resto dos traballadores, poidan realizar eleccións sindicais, e que os sindicatos teñan a posibilidade de ser admitidos como organizacións sindicais máis representativas do sector.

Para levar a cabo todo isto, na primavera do ano pasado no Congreso dos Deputados de Madrid constituíuse unha subcomisión impulsada por Podemos. Nas redes sociais púidose ver un vídeo dunha reunión desta comisión, na que o catro principais partidos españois coinciden coa iniciativa. Outra cuestión é cal vai ser o percorrido, aínda que todas coinciden nas bases. No vídeo non aparecen nin o PNV nin EH Bildu. Tendo en conta que a competencia da Seguridade Social segue en mans de Madrid, non estaría mal que os artistas do País Vasco estivesen representados na comisión a través destes dous partidos. Quizá si, aínda que non aparezan no vídeo.

De feito, chegará ao Congreso na primavera de 2018 para ser debatida e debatida. Por tanto, os artistas somos traballadores e queremos os mesmos dereitos. Vexamos.