O informe sobre a tortura elaborado por un grupo de expertos a petición do Goberno Vasco e dirixido por Paco Etxeberria era un paso a seguir hai tempo e, aínda que para moitos chegase tarde, sen dúbida, benvida. Con todo, si as cousas fixésense ben, este debería ser o primeiro paso entre moitos outros, e non o primeiro que pareza que queren facer: dicir que a débeda con este sector está saldada e deixala no fondo dun caixón, esquecida para sempre.
Cando digo que debería ser o primeiro de moitos pasos, non o fago en abstraccións teóricas, senón que propoño accións concretas: en primeiro lugar, habería que ofrecer indemnizacións morais e económicas a todos os que foron vítimas da tortura; atención médica e psicolóxica aos que o necesitan e demándano; desculpa privada e pública; recoñecemento e recoñecemento. Iso para empezar.
Con todo, de inmediato, habería que facer unha revisión de todos os procesos xudiciais que tiveron denuncias ou autoinculpacións obtidas por tortura e, no seu caso, tamén a suspensión das penas e no caso das condenas inxustamente cumpridas (canto!) polo menos escusas e indemnizacións.
Xunto a iso, habería que realizar inmediatamente os cambios legais e administrativos para que non se produzan máis casos de tortura: eliminando a incomunicación dos detidos, gravando a detención e seguindo o resto de recomendacións que dan os expertos.
Aínda que non sempre se saiba quen foron os torturadores sádicos concretos, busquemos aos encubridores de todo tipo que colaboraron con eles e aos responsables políticos que apoiaron esta actividade.
E, ademais do anterior, habería que investigar de verdade eses casos de tortura que se deron nestes anos e buscar aos seus culpables; alguén dirá que non se pode saber quen son os autores directos; por suposto, que todo estivo organizado desta maneira, para que a tortura non sexa unha excepción, senón unha práctica xeneralista e sistemática; pero, aínda que non sempre se saiba quen foron os torturadores sadíes, busquemos cos encubridores de todo tipo dos que lles han colaboraron e foron os seus compañeiros de xustiza, e que se ocultaron cos seus asasinos.
Todo iso, ou polo menos iso. Paréceme que é o de menos si admitimos que a tortura é ilegal, repugnante e repugnante e algo que nunca debería suceder. E si cres que o que pido é utópico ou inadecuado ou imposible, obtén as conclusións.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non é un sinal de orgullo mirar ás persoas que están ante min coma se non fosen persoas? Si, claro que si. Pero como podemos esperar que os demais se entendan? Comprender, observar, mirar. Querer entender aos demais non require esta actitude orgullosa? Sabendo o que é ser... [+]
Din que pasou un ano. Nunca comprendín o arrogante costume que temos os occidentais: aínda que o conflito dure case un século, adaptamos as datas ao noso gusto, regalando a importancia que queiramos. Foi diferente a última época para os palestinos que están presos no seu... [+]
Hai vinte anos que son profesor e estiven dando clases en todos os niveis de Secundaria, e hoxe é o día que non teño claro cal é o papel do profesor.
Na longa escaleira da educación regrada, cada nivel ten as súas propias características. Na ESO, por exemplo, os bos... [+]
Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]
En cantas excursións, saídas ou paseos amistoso ouvimos que todos os camiños levan a Roma? Moitas veces, e ás veces, sentín o deber de dicirllo. A verdade é que creo que sempre entendín mal esta expresión. Sempre imaxinei un camiño recto, no que se abría un camiño... [+]
Unha vez explicáronme que a palabra spam significa un embutido de moi mala calidade que se facía nos pobos anglosaxóns dos excedentes de porcos. Poida que a palabra sexa coñecida porque ten un cartafol no correo electrónico que recibe mensaxes que non desexa. Este termo foi... [+]
Edurne Azkarate dixo no alto desde o micro do escenario que o cine vasco ten pouco eúscaro na celebración do Festival de Cine de San Sebastián. A frase retumba pola súa veracidade. Na escena da arquitectura pódese repetir o mesmo lema e estou seguro de que noutras tantas... [+]
Onintza Enbeita denunciou na súa columna do 4 de outubro a gordofobia en relación ao vivido nunha visita ao xinecólogo. Pódese dicir que todos estamos empeñados en entrar no mesmo corpo, e é certo, todos escoitamos o que é, pero tamén é verdade... que o que está... [+]
Uwa, kamsá, tukuná, uitoto, tikun, embera, nasa-yuwe, nuka, sikuani, siano, macuna, yuruti, kichwa, achagua, bora, truncar. Estes son algúns dos idiomas que se falan en Colombia. Desgraciadamente, cando vivía en Colombia, en Cundinamarca, eu non tiven a oportunidade de... [+]
A principio de curso as eleccións debían ser o principal acontecemento da axenda informativa da UPV/EHU. Na Facultade de Ciencias Sociais e da Comunicación, ademais, temos unha dobre cita, xa que a asemblea do noso centro tamén se elixirá en outubro. Ábrese a posibilidade... [+]
Non sei si coñecéronse en Lapurdi. Enrique Gómez Korta foi asasinado polo Batallón Vasco Español o 25 de xuño de 1979 en Baiona. Pakito Arriaran fuxiu a Iparralde en novembro de 1978, onde permaneceu un ano, ata que se marchou a Venezuela para evitar os atentados que... [+]
Conscientes da importancia da ideoloxía no comportamento político, os vascos debemos prestar especial atención ao tema da nosa ideoloxía, xa que no marco dun emprazamento ideolóxico concreto sempre se decide que facer, que non facer, como, con quen, contra quen, etc. Sendo... [+]
Non era unha tristeza, á beira. E unha gran desesperación. Este ano demos a luz dúas creacións ("Lurez Ezkutua" e "Bidasoa Mintzatu"), obtivemos un gran éxito e, con todo, un sentimento amargo apértame o pescozo.
Levo traballando en teatro uns 30 anos, escribindo, actuando,... [+]