A noticia procede do Ártico. É un deses que cortan o vento frío do Ártico, os buracos da caluga e os paparvos. O vento do norte chega a través de Canadá e chega en inglés, Arctic.

En Okanaga, Specialty Fruits Inc é unha gran empresa con negocios de mazás. Este ano presentou as mazás Arctic. Son mazás xeneticamente modificadas. O obxectivo deste cambio é non arroibar nin oxidarse cando se corta a mazá. Ao cortar a mazá, o osíxeno do aire cambia a cor da pulpa; o froito non se malogra, pero faise pasar por perdido. Por non ter esa aparencia, cambiáronlle a xenética. A encima, PPO ou polifenol oxidasa, responsable do enrojecimiento, foi “silenciada” e produciuse un manzano que apenas ten ningún. Arctic Granny e Arctic Fuji están en camiño.

Que supón non dourar a pulpa da mazá? Non nos damos conta de cando foi cortado. A mazá que arroibaría completamente nun par de horas, mesmo despois dos días, estará en forma de recentemente cortada. Co obxectivo de conseguilo, os millóns investiron e creado o cambio xenético. Para o xantar quérennos vender esa mazá que levamos crúa e enteira ao traballo ou ao colexio. Cortamos a mazá, pelámola e metemos os pedazos nunha bolsita e vendémola. O negocio é vender no peto. A cor non vai cambiar, pero a mazá que leva os días e os días cortados que cóxegas, que cóxegas debe producir no teito da boca? Pero iso non é importante. Só queren vender aparencia para os ollos. E enriquecerse.

Para redondear o negocio, sen rastro de vergoña, teñen o fuciño de dicir que moitas mazás arroiban e desperdícianse. E como contrapartida, coas súas mazás non se xera máis que unha bolsita de plástico. E polo camiño de sempre: á beira dos informes dalgúns científicos e institutos de investigación.