Novela cristiá (e máis)
Yon Etxaide, primeiro escritor de Hegoalde que non tivo nada que ver coa guerra dos anos 36, segundo o tandem Mendiguren-Izagirre: tivo unha novela de toda a obra, Joanak joan, unha novela longa, elegante, zumenta; unha novela de toda a vida, algo que até entón fora pouco novel vasco.O problema publicouse por primeira vez en 1955: A terceira edición que temos dispoñible é a de 1986. E houbo cambios. Cal, canto? É difícil de saber. Si aténdese ao propio autor, os máis importantes son os nomes de pila (ler a explicación de fígado).
Outro nome, Pierre Topet, a.k. En Etxahu, “porque é o eixo desta novela, e á súa ao redor dannos voltas os demais personaxes, coma se fosen as rodas do eixo de arranque do carro”. Nin puntulari, nin zirtolari, segundo Etxaide “ederzale bertsogintzan”. Sempre nos campos da ficción: “É dicir, que os personaxes desta novela, cando non son inventados, non son os mesmos de carne e óso, senón as súas imaxes”. É máis: “Esas historias son realmente historia? Pode ser unha gran parte, básica, pero outra gran parte diría que non”. Tratábase de facer unha novela con tese: “Demostrar que a raíz, a raíz e a esencia da verdadeira relixión é o amor”. Estupendo.
Unha novela cristiá, por tanto, como nos anuncia a portada interior do libro. E máis: un caderno de traballo a intervalos, un work in progress. De golpe, atoparemos unha pequena biografía do cura Sr. Haritxabalet. As peripecias de Napoleón co pretexto da batalla das Etxahun. De súpeto dirá: “Topetia do caserío, así di Pierre Lhand”. E Campanilla, aludindo aos Borrascos, explicará por extenso que son. Até o punto de ser consciente: “Evitáchesnos demasiado do fío da nosa novela”. Ademais dunha certa conciencia de clase: “A vida é difícil e amarga para uns, para outros, para que sexa fácil e agradable”. Ademais dunha certa conciencia de xénero: “Por outra banda, o home non pode dominar á muller, senón tela como axuda da vida, facéndoa rica dona de todos os seus dereitos”.
Unha novela longa, elegante, zumenta; unha novela completa, algo que até entón faltara ás novelas vascas. Unha novela costumista que aínda non conquistou o mundo moderno, pero que, sen querelo, libera algúns aromas da novela postmoderna.
Iluminación
Miriam Luki
Susa, 2023
-------------------------------------------------
Traducións
Miren Agur Meabe
Elkar, 2023
--------------------------------------------
O ano pasado, Miren Agur Meabe publicou a novela Itzulerak. Como os personaxes principais son os mozos, poderiamos dicir que é literatura xuvenil, pero cando a literatura é boa, é para... [+]
Texto:
Ilan Brenman
Ilustracións: Guilherme Karsten
Tradución: En Alkain
Denonartean, 2024
-------------------------------------------------
Ao final deste álbum hai unha cita de Benjamin Franklin: “Nunca houbo unha boa guerra, nin unha mala paz”. E,... [+]
Pozo
Goiatz Labandibar
Erein, 2024
----------------------------------------------------------
O Pozo de Goiatz Labandibarren é unha novela de crecemento que ten lugar un día: o descenso da menstruación. Ou noutras palabras, unha viaxe do heroe, por que non.
Como... [+]
Perdón coma se non existise
Mariana Travacio
Erein, 2024
---------------------------------------------------
Aínda que o título poida parecer un libro de autoaxuda, este é un texto en forma de western que Erein publicou na sección de narrativa. Na excelente... [+]
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Elkar, 2022
-----------------------------------------------------
Josefa Agirre Etxeberria foi unha das mulleres que serviu de criada durante o franquismo. Despois de exiliarse ao catorce anos, estivo obrigado a cambiar de residencia... [+]
No labirinto do
teatro I Ander
Lipus EHAZE e Susa
---------------------------------------------
O dramaturgo Ander Lipus publicou xunto a EHAZE e Susa as súas publicacións sobre autobiografía teatral e teatro. No labirinto do teatro I. Caderno de Bitácora e no ... [+]
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en... [+]
A memoria dunha vaca vasca foi publicada por Bernardo Atxaga en 1991. O libro tivo unha longa traxectoria e éxito tanto en eúscaro como noutros idiomas. Un dos libros máis vendidos de Alemaña foi J. O editor británico Eccleshare considerouno unha obra a ler nos primeiros... [+]
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]
Todo comezou nunha excursión ao campo coa súa curmá e o seu marido. Eles foron cear e non volveron a casa. O protagonista saíu a buscalos e atopouse cunha parede. A partir de aí, a parede non lle deixa avanzar e ve a dous personaxes conxelados como mortos. Máis aló da... [+]