Nos últimos anos están a perderse en todo o País Vasco un gran número de terreos dedicados á agricultura e á gandaría, para os que os compradores de terras pouco interesados no cultivo teñen outras ideas. En contra diso traballa o colectivo Lurzaindia en Ipar Euskal Herria. “O que fai o terrateniente, como ben di o seu nome, é coidar a terra. Loitamos contra a especulación, en particular”, explica Dominique Amestoy, membro do colectivo.
Colectivización de terras para uso dos cultivadores
A creación de Lurzaindia remóntase ao ano 2013 polas catro estruturas ligadas á loita do sector primario: Os sindicatos de agricultura ELB, as federacións Arrapitz, Euskal Herriko Laborantza ganbara e Amap Laborantza asociacións de agricultura sostible. Antes da creación do propio Lurzaindia existía unha asociación chamada Lurra, dedicada á compra de granxas para poder plantar mozas.
Pero como colectivizan as terras? Durante todo o ano realízanse colectas de diñeiro para comprar terras e granxas de labradores en venda e poder así sumalas ao proxecto de Lurzaindia. “As terras que compramos nunca se volverán a vender, retiraranse definitivamente do mercado”, di Amestoy. Lurzaindia ofrece a novos agricultores a posibilidade de sacar adiante os seus proxectos mediante alugueres a longo prazo nesas terras, en contra do mercado especulativo. Para xestionar os beneficios das recadacións púxose en marcha a estrutura ErNE: “Os membros de Erne teñen a carga da xestión do diñeiro, de decidir que comprar e que non”.
Froitos do traballo realizado
O membro explica que desde que se creou o terraplén, conseguiuse atrasar a venda dunhas 35 para outros usos das terras. Traballan coa estrutura francesa Safer para asegurar que os prezos dos terreos sexan correctos e comprar os terreos cando sexa necesario. En total, 29 agricultores traballan nunhas 400 hectáreas de terreo e 20 mazás. Nas recadacións da Terra e de Lurzaindia participaron máis de 3.500 accionistas. Non son números brandos.
“De momento só traballamos en Iparralde, pero nas nosas normativas establecemos que tamén é posible estendelo ao Sur, co apoio dos agricultores de alí. É dicir, tomar Euskal Herria nunha universalidade”, di Amestoy.
