Dalo todo ou Doraemon? !
Sorprendeume que a Antena 3 chegase o bertso que Maddalen Arzallus deixou na eliminatoria de Irun, pero ten sitio na despedida, desde o entusiasmo do artista, nesa tele de humor juguetón, polo menos coa opinión que teño desa casa.
Que máis me daba pensar utilizar o mesmo verso para abrir o informativo de Televisión Vasca. Infórmame da atracción que o bertsolarismo e o bertsolarismo prodúcelle a esta cadea, sen quitarlle nada ao bertso en si mesmo, pero aos que estabamos alí, a emoción atrapounos a medias con outros bertsos significativos.
Coas palabras, Maialen (Lunjabio) debuxou un ser vivo que non quería estar na persoa e non podía estar construído desde as máis medusas. Maddalen, pola súa banda, mostrouse insoportable ante o pobo delegado, vestiuse o aire que lle correspondía ao traslado e converteuno nun debuxo animado, con nenos, adolescentes e acompañantes de canto nas repeticións das persoas maiores, dando respiro ao referente collado. Ambos se inventaron a diferenza das dúas antenas.
Sorprendeume o verso que Maddalen Arzallus lanzou na eliminatoria de Irun a Antena 3 pero (...)deume máis que pensar en utilizar o mesmo bertso para abrir o informativo de ETB en eúscaro
Sucedeume o mesmo cos nosos alumnos que se alimentan de antenas, eu púxenlles a idea de acender a luz, pero eles ensináronme claramente a opción que máis lles gustaba: Doraemon, o gran protagonista da infancia, o independentista catalán que non podía estar no seu pobo e foise.
Ofrecinlles a miña oportunidade e eles reclamaron a súa. E tendo en conta os meus obxectivos, non se trata de saber cal é o máis interesado en ambas as opcións, senón de escoitar, debater, xulgar e demostrar o que o verso pode valer para converternos nunha ferramenta imprescindible na comunicación entre nós no modelo D (todo en eúscaro). O bertso ten moita forza e con pouca información, un pouco de traballo a cegas para sinalar os subliñados e un pequeno guía para axudar a ver os vínculos xerais, converte ao eúscaro nun alimento delicioso.
E hai necesidade de algo nestes tempos en que se tallan tantos calcos: “Mañá vémonos, logo estamos; “si queres entrar na miña sesión” (no computador, na túa sesión ou na rasante? ); “isto foi así durante longos anos” (e en anos curtos? os anos bisiestos, un día máis, son longos? ); “andamos polo monte” (Si, e dis que subistes a Aizkorri… Non moi ao longo! ); “pola rúa…”. Ou a incrible transformación do verbo eman / emon: “No terceiro mundo dáse pobreza” (e tómase?) ); “deulle un ataque de corazón” (antes golpeáballe e case sempre lle quitaba da cabeza); “golpeouse coa porta (e caeuse co cu en lugar de retroceder! )”.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]