Gasolina para bailar
O grupo Gose realizou un percorrido moi longo, máis frutífero do que moitos esperabamos na súa orixe. O grupo empezou desde cero, a soltar á vez a trikitixa e a electrónica, a crear e ofrecer diferentes propostas, e a pesar da súa indumentaria, a provocala e a dicir as cousas claras. Case sen darse conta construíron o seu sitio e foron moitas os cumes logrados. De feito, tiveron logros moi curiosos, que teremos que ver en perspectiva a distancia. Pero tamén foron anos duros, de ritmo intenso, imparables… e ao final chegou o momento de descansar, superado; porque a ilusión e a curiosidade son a verdadeira gasolina. Sen gasolina non se pode bailar.
Durante este tempo, algúns deles recolleron gasolina e, aínda que o máis fácil era revivir o Gose, puxeron en marcha outro motor, esta vez tamén a partir de cero, para tentar provocalo. Tras o nome enigmático de Anita Parker atópanse os arrasatearras Iñaki Bengoa e Jon Zubiaga Osoron, e xunto a eles a lakuntzarra Olatz Andueza, fundadora do grupo Skalariak, e a bilbaína Ane Martínez, do grupo Zango.
Reuniron seis cancións neste primeiro disco e outras tantas foron gardadas para todos os que acudan a ver e escoitar aos directos da banda. A electrónica está presente, por suposto, pero a ela adiantar outros sons, especialmente o swing. Así, Orain eta beti é un xoguete, festivo, que contaxia o swing a lume de biqueira, reforzado polo bombardino, que non pode por menos de lembrar o estilo máis parrandero e circoero de Gose.Sen escoitalo comeza máis íntimo, á hora dos Wicked games, e a medida que a electrónica gana peso, lévache ao medio salón de baile. É Michelle hit!, un electroswing que axuda ás guitarras ricas e precipítase cara ao soul. Amaia é unha introvertida, unha impecable peza de pop electrónico dedicada á súa amiga Amaia Apaolaza.A estrela vermella tamén se basea no swing, é moi divertida, pero tamén ten un toque americano co peso das guitarras. A responsabilidade de pechar o disco é da peza fronteiriza de Bitxo, e repousada e quente, lévanos tamén a Cuba. O traballo fíxoseme curto, pero seguro que terán algunha sorpresa a curto prazo baixo os meus brazos.
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]