Pasaron 25 anos desde que comezastes a guerra de Abjasia e proclamastes a independencia.
Tras gañar a guerra, Abkhazia proclamou a súa independencia. O 26 de novembro de 1994 aprobamos a Constitución da República de Abkhazia, na que Abkhazia definíase como un estado soberano, laico, independente, de dereito e democrático. Isto non era máis que o comezo dunha loita polo dereito á soberanía.

Por que elixistes o camiño da independencia unilateral?
Fixemos un chamamento unilateral á independencia porque non tiñamos outro camiño. Elixiramos antes da conquista dos xeorxianos e, a consecuencia da nosa decisión, Xeorxia respondeu con violencia. Enviou o exército ao noso territorio e Xeorxia iniciou a guerra.

Crían entón que a independencia aprobada polas dúas partes podía ser posible?
Xeorxia sempre estivo en contra da nosa independencia e, entendendo isto, decidimos proclamar a independencia unilateral, sempre coa esperanza de que a comunidade internacional recoñeza a nosa independencia.

Non foi pouca o sangue derramado polo camiño.As
guerras sempre son negativas e no noso tamén causou unha gran dor. Con todo, no caso do abjaso ninguén nos pediu unha opinión sobre o noso status. É máis, como consecuencia da nosa decisión sufrimos o ataque do exército xeorxiano e, ante iso, tivemos que elixir entre defender o noso territorio e as nosas familias.

Tivestes que facer fronte a un bloqueo de sete anos. Pasaron 16 anos sen ningún recoñecemento internacional. Como se afronta unha situación deste tipo?
Fronte a todo o bloqueo da comunidade internacional, tiñamos dúas opcións: Volver formar parte de Xeorxia ou vivir baixo castigo e sen desenvolvemento económico. En 1999 organizouse un referendo para aclarar este asunto e na votación o 98% dos abjasos votou a favor dun estado independente. Poderiamos dicir que o bloqueo económico internacional rompeu o desexo de ter un estado independente.

En 2008 chegou o recoñecemento de Rusia e outros países como Venezuela ou Nicaragua. Que cambiara? Trátase
dun acontecemento histórico de gran importancia, non só para o noso país, senón tamén porque supuxo un gran cambio no sistema de relacións internacionais. No noso caso, pasamos de non ser recoñecidos a ser recoñecidos, é dicir, a formar parte do dereito internacional. A pesar de que nos falta o recoñecemento dos países da ONU, podemos dicir que agora o recoñecemento da comunidade internacional será cuestión de tempo. Tarde ou cedo chegará o recoñecemento dos países internacionais.

Hoxe en día, vostedes continúan na ‘guerra técnica’. Por que non pódese resolver o conflito politicamente? Cando
Rusia e outro cinco estados recoñeceron a nosa independencia, o conflito entrou nun dos seus parámetros. Xa non hai guerras, nin mortos. Con todo, Xeorxia segue reivindicando Abkhazia como parte do outro territorio e aí está o problema. As autoridades xeorxianas non entenden que non poidan gobernar o noso territorio sen a vontade do pobo e por iso estarán sempre dispostas a usar a forza. Pola nosa banda, sempre estaremos dispostos a asinar un desarmamento e a establecer relacións diplomáticas con Xeorxia como Estado soberano e independente.

Xeorxia dixo en máis dunha ocasión que nunca vai aceptar a independencia de Abjasia.
Seguen negando a nova realidade política de Abjasia. Pero para nós, a confesión de Xeorxia non foi nin moito menos terrible. En tempos duros sobrevivimos sen o seu recoñecemento e agora, ademais, grazas ao noso Estado somos máis fortes que antes. Sobre o noso futuro temos unha cousa clara: somos e seguiremos sendo un estado soberano e independente.

No que respecta a Cataluña, como ven a situación?
Seguimos con moita atención e interese e pensamos que a Unión Europea debería ter en conta a opinión do pobo catalán. Despois de Escocia e o Brexit, agora chégalles o caso de Cataluña. Estou convencido de que a loita do pobo catalán transmitirá moita forza a outros pobos de Europa que historicamente queren ser soberanos. Doutra banda, o máis importante é emprender sen violencia e, na medida do posible, posibilitar o diálogo.

Déronse por bos os resultados do referendo de Cataluña?
Si, por suposto.

España tachou de "ilegal" a votación e, en xeral, o proceso de independencia de Cataluña. Nestes casos, habería que priorizar a lei ou a vontade popular? O dereito
internacional supón o respecto da vontade popular, sempre desde o respecto aos principios de territorialidad do Estado soberano. Así, cada un fai a súa propia lectura sobre iso. Pero para nós a vontade do pobo é sacra.

O Goberno español ha optado pola vía da Policía e da Xustiza española en Cataluña. Cre que a solución política é posible? Na medida en que
España utilice a violencia contra o pobo catalán, será difícil volver ao momento de partida do conflito e, en consecuencia, iniciar desde cero un proceso de negociación. Eu non desexo a ninguén a guerra e por iso creo que o conflito necesita unha solución política. Fai falta un intermediario para poder chegar a un acordo de compromisos.

De acordo coa lexislación internacional, Cataluña non ten dereito a declarar a independencia de forma unilateral. Pero Kósovo si.
É unha norma aplicable tamén no caso da semente. A política internacional baséase nun dobre estándar que, desgraciadamente, responde os intereses xeopolíticos e non ás normas de dereito internacional.

Que pode achegar a reivindicación da independencia a Cataluña?A
reivindicación da independencia non é máis que o comezo dunha nova loita. Cando se proclama a independencia tes a necesidade de recoñecemento internacional; por exemplo, para asinar acordos ou para construír relacións diplomáticas. Non é unha cousa fácil, pero todo pobo que sexa soberano e opte por decidir o seu futuro sempre terá que sacrificar algo.

E a Europa, que problemas pódelle traer a reivindicación de Cataluña?
Creo que, como é un fenómeno novo en Europa, vai traer dificultades a Cataluña. Ante iso, Europa debe atopar canles para adaptarse e asumir unha nova realidade baseada nos Dereitos Humanos. Ao mesmo tempo, espero que o asunto de Cataluña axúdenos moito aos abjasos.

Aceptaría Abkhazia a independencia de Cataluña?
Si as autoridades catalás esixíseno, nós estariamos dispostos a defender a independencia de Cataluña.