Clases ordenadas
Unha vez ouvín un chiste (creo) racista. Un amigo acusaba ao outro de ser racista, e el respondía: “Non, non, eu non son racista, eu son ordenado, con negros, brancos...”. “Eu creo que puxen entre paréntese”, porque si ese chiste é racista, que son as nosas clases racistas ou ordenadas?
En Vitoria-Gasteiz denunciamos con frecuencia a segregación escolar, o ano pasado nas catro escolas o número de fillos e fillas de inmigrantes superaba o 80%, no vinte máis que o 30%. Excepto un, todos públicos. As porcentaxes ordenadas crecerán nos próximos anos, xa que cando se ve nunha escola que os nenos e nenas coloridos empezaron a entrar, en poucos anos pasa de ser unha escola “normal” a unha escola de guetos. Os responsables son o Departamento de Educación, os pais e nais e o mesmo sistema escolar.
De feito, o problema vén de lonxe, e non é só algo raro en Vitoria-Gasteiz. Diría que hai máis dunha escola en todos os pobos. Os pais e nais debemos elixir entre as opcións que hai: público ou concertado, cristián ou laico, máis ou menos euskera, máis patriótico ou educación Waldorf, método Montessori ou anarquista. Desde pequenos cada un é o seu bandoleiro.
Hoxe en día, cando denunciamos a segregación escolar, non é tanto que a situación cambie, senón que as cores dos nenos e nenas dos últimos inmigrantes que chegaron volveron a evidenciar a banquería e o clasismo do sistema escolar
Eu estudei nunha escola cristiá do modelo A. A uns 50 metros atopábase a escola pública do modelo A (algúns vagabundos, máis malos e de media máis morenos). Con todo, o “mellor” de Vitoria-Gasteiz era unha ikastola con piscina e polideportivo. Os nenos non nos mesturabamos moito, e fóra da escola, por exemplo, cada un tiña a nosa propia piscina: os máis ricos a de La Peña, daquela o Estadio, daquela a de Mendizorrotza, e por último a de Gamarra (onde as augas eran máis turbias). Había algúns que non ían á piscina.
Hoxe en día cando denunciamos a segregación escolar, non é tanto que a situación cambie, senón que as cores dos nenos e nenas dos últimos emigrantes han volto a pór de manifesto a banquedad e o clasismo no sistema escolar.
A boca énchesenos de palabras, citando a Islandia. Pero, quen realmente quere un sistema escolar modelo único e un 99% público?
A opción escolar vixente é consecuencia da historia deste pobo: as escolas cristiás, as ikastolas que xurdiron na época franquista para poder aprender euskera, as escolas “nacionais”, as cooperativas, as de ensino “libre”.
Podemos seguir defendendo o seu ou ir en busca dun modelo inclusivo, laico, público e euskaldun para toda a sociedade.
Eu non sei, á fin e ao cabo, os vascos somos xente nobre, traballador, amiga de amigos... e somos ordenados. n
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]