A tempada de lumes deste ano iniciouse cos leños de lume que o ano pasado quedaron sen fumar: Sasiakazia (Robinia pseudoacacia) e Haritza (Quercus robur). Este ano, pola contra, trouxemos o carballo vermello ou o carballo americano ou carballo do norte, o Quercus rubra. Trátase dun espectáculo sobre o comportamento deste ano, para quentar a casa coma se tratásese de cociñar.
Non hai moitos anos, trouxemos un camión de ramas de haxa, Fagus sylvatica. A haxa ten fama de ser unha boa fogata, unha boa fogata. Na nosa casa demostrámolo ben durante dous anos. Dá unha boa chama e é moi bo para a cociña. Non para resistir ao rescoldo e manter a casa en calma. Para iso, os carballais son mellores. Madeiras duras e pesadas, entre as que destacan a abaritza (Quercus coccifera), o quejigo (Quercus faginea), a maternidade (Quercus pyrenaica), o alcornoque (Quercus suber), a arte (Quercus ilex) e as tortas ou zarbaztas (Quercus ilex subesp ballota). A algúns deles en castelán, incluso algúns vascos, chámanlle carrasco, e hai quen di que vén de “moita chama”.