O 1 de outubro, Cataluña celebrará un referendo de autodeterminación. As persoas residentes contestaremos á seguinte pregunta utilizando o censo do 30 de marzo: “Queres que Cataluña sexa un Estado en forma de república?”. A alegría, os medos, as análises e as previsións que se farán ao día seguinte serán abundantes. Os partidarios, satisfeitos, porán en marcha un proceso constituínte e en poucos meses celebrarán unhas eleccións constituíntes. Os rivais, incapaces de crer o resultado, mirarán a Madrid á espera de respostas, angustiados pola nova situación.
Cantas veces utilizamos a nivel histórico, individual ou colectivo, as lexislacións que se aplicaron aos oprimidos para superalas?
Pero, gañará o si? Día a día, cada vez vexo máis clara a resposta. Vexo unha fotografía de Terrassa mentres escribo isto. No lugar, a Garda Civil está a rexistrar unha imprenta local en busca dos papeis que van ser utilizados para votar, mentres que varias persoas depositan flores nos coches dos gardas civís. Esta foto é o reflexo da realidade destes días: O Estado, nun intento de silenciar a expresión da palabra. Este esforzo levaralles a votar a moitos votantes incertos. Non hai máis que mirar os datos. Os votantes de JxSí, a CUP e Catalunya Si que É Pot fan o 57% do censo e entre eles a “si” gana claramente. Desde Madrid fálase moito da ilegalidade do referendo. E é certo, porque non se pode defender que as normas que se derivan dunha lei suspendida sexan legais. Pero, quen ten que centrar o debate na legalidade? Cantas veces utilizamos ao longo da historia, individual ou colectivamente, as legalidades que se aplicaron aos oprimidos para superalas? Mil veces. Por tanto, legal non, pero si lexítimo.
A partir do 1 de outubro, o Parlament e a Generalitat iniciarán un proceso constituínte e, por outra banda, é posible que no ámbito internacional actívese algunha presión cara ao Goberno español. Cunha participación elevada e un claro beneficio do si, non se pode descartar que na opinión pública europea haxa votacións favorables ao referendo ou, polo menos, que o Goberno español presione a favor da resolución negociada. Doutra banda, o discurso de negociación esténdese tamén á oposición española, o que podería situar a Mariano Rajoy nunha situación de soidade política. Nese momento, por unha banda, renovarase o debate sobre a reforma constitucional en España e, por outro, retardarase o proceso constituínte catalán rompendo a unidade política de Cataluña. Nese momento, a clave está en si os defensores da reforma constitucional van seguir co proceso constituínte, ou si van ceder aos votos que votaron desde Madrid.
Non podemos negar a envexa que me xera a situación de aquí, porque Cataluña vai ser unha República independente. Quizá non agora. Pero o proceso levado a cabo até agora deixou profundas sementes: produciuse un cambio colectivo de conciencia que non ten volta atrás na sociedade. Zorionak Catalunya. Estás a piques de conseguilo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
2021ean hasi ginen Guggenheim Urdaibai proiektuaren inguruko lehen oihartzunak entzuten…Bai ala bai egingo zela esan zigun orduko Unai Rementeria ahaldun nagusiak. Bere esanak indartzeko, 40 milioi euro utzi zituen “blindatuta” museoak eraikitzen zirenerako... [+]
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]