Non sabemos onde e cando naceu e morreu Dá Costa. Sabemos que era de orixe africana, que era intérprete, e que traballou para os colonizadores franceses Pierre Dugua de Bots e Samuel de Champlain. Dicíase que dominaba o francés, o portugués, o holandés e o eúscaro –en concreto, o algonkin-euskera pidgina- e, por suposto, que era o idioma materno, aínda que non se soubese en ningún sitio.
Segundo os historiadores, os africanos empezaron a traballar como intérpretes para os portugueses a finais do século XV e un século despois, a medida que os europeos se exploraban cada vez máis ao sur de África, para os holandeses, franceses e ingleses. Quizá por iso Dá Costa falaba en francés, holandés e portugués.
Pero non sabemos como puido dominar o eúscaro algonquino, o pidgin, para ser intérprete cos maiores do río San Laurendi. Porque era o principal instrumento de comunicación entre europeos e nativos. Os baleeiros vascos chegaron ao redor da década de 1520 aos arredores de Terranova e Labrador e nas súas relacións cos habitantes xurdiu unha pidgina con palabras de micmakera, innera e eúscaro –que tamén tiña algúns toques de gascón–, que posteriormente sería utilizada polos colonizadores franceses. Dá Costa, quizais, aprendeu eúscaro en Europa, ou directamente pidgina. Ou talvez estudase no mesmo norte de América, en activo.
O intérprete africano volveu a Europa en febreiro ou marzo de 1607, despois de que un documento revelase que o secretario de Mandela de Mons, Pierre Dugua, acudira a Ámsterdam a buscarlle. Ao parecer, os holandeses capturaron varios barcos franceses e secuestraron a Da Costa. De aí dedúcese que xa traballara na costa atlántica canadense. En 1608 Dá Costa asinou un contrato co comerciante noruegués Nicolas de Bauquemare para realizar durante tres anos os labores de tradutor de “viaxes a Canadá, Academia e calquera outro sitio”. Non sabemos si volveu embarcar, pero polo menos non cumpriu todo o contrato. En decembro de 1609 Mathieu Dá Costa estaba preso en Le Havre por un “acto de desvergoña”. E a partir de entón xa non hai rastro del.
Copenhague, 18 de decembro de 1974 Ás doce do mediodía chegou un ferry ao porto, desde onde desembarcou un grupo duns 100 Santa Claus. Traían consigo un ganso xigantesco. A idea era facer unha especie de “Ganso de Troia” e, ao chegar á cidade, sacar por dentro os... [+]
Tennessee (Estados Unidos), 1820. Nace o escravo Nathan Green, coñecido como Uncle Nearest ou Tío Nearest. Non sabemos exactamente en que data naceu e, en xeral, temos moi poucos datos sobre el até 1863, data na que conseguiu a emancipación. Sabemos que a finais da década... [+]
A organización Centre Tricontinental describiu a resistencia histórica dos congoleses no dossier The Congolese Fight for Their Own Wealth (o pobo congoleño loita pola súa riqueza) (xullo de 2024, núm. 77). Durante o colonialismo, o pánico entre os campesiños por parte do... [+]
Nova York, 1960. Nunha reunión da ONU durmiuse o ministro de Exteriores de Nixeria e embaixador da ONU, Jaja Wachucu. Nixeria acababa de lograr a independencia o 1 de outubro. Por tanto, Wachuku convertíase no primeiro representante da ONU en Nixeria e acababa de asumir o... [+]
A día de hoxe, fai 50 anos, o movemento obreiro de Euskal Herria escribiu un capítulo moi importante da súa historia. En Hegoalde, uns 200.000 traballadores realizaron unha folga xeral en protesta contra o réxime franquista, que durou dous meses. Esta mobilización deixou... [+]
Investigadores da Universidade Johns Hopkins descubriron varios cilindros con inscricións no actual xacemento de Siria, o Tell Umm-o Marra. Os expertos cren que os signos escritos nestas pezas de barro poden ser alfabéticos.
No século XV a. Os cilindros datáronse en 2400 e... [+]
Pamplona, 1939. No principio do ano, a praza de touros da cidade foi utilizada como campo de concentración polos franquistas. Tivo oficialmente capacidade para 3.000 prisioneiros de guerra, nun momento no que non había fronte en Navarra, polo que os encerrados alí deben ser... [+]