Tratados comerciais de nova xeración
Até hai pouco eran alleos o TTIP, o CETA e os tratados comerciais similares. Trátase de acordos comerciais de nova xeración que pretenden fortalecer os intereses das elites privadas e servir aos máis poderosos.
Noutras palabras, trátase dunha maquinaria que intensifica os procesos de empoderamiento e desempoderamiento: para que as empresas internacionais sexan cada vez máis donas dos seus dereitos, mentres as persoas, a sociedade, a sociedade organizada, as mulleres, as persoas inmigrantes, as traballadoras, o medio ambiente son expropiadas de dereitos. Estes acordos teñen a capacidade de destruír todo o que teñen por diante, á imaxe do furacán Harvey. Dentro do concepto de “acumulación por expropiación” que recibiu perfectamente o geógrafo Harvey, caen de cheo.
Unha das tramas destes acordos de nova xeración é que o Investidor-Estado é o sistema de tribunais privados que se prevén para resolver os casos. Este mecanismo permite ás empresas transnacionales actuar directamente contra o goberno dun país. Por exemplo, eliminaríase a capacidade do goberno dunha determinada rexión para promover o emprego local no seu ámbito. Estes paquetes comerciais pretenden garantir que calquera empresa estranxeira goce dos mesmos dereitos que as empresas locais. Iso é un argumento suficiente para que as empresas transnacionales abran procesos contra os gobernos locais. Estes casos, ademais das multas económicas astronómicas, supoñen un gravísimo ataque á democracia. E é que a soberanía dos gobernos locais queda desangrada.
O Acordo Transpacífico (TPP) reúne a doce países ao redor do Pacífico (Xapón, Canadá, Malaisia, Singapura...) e, aínda que pareza estraño, foi a negativa de EE. UU. a que suspendeu o acordo en xaneiro de 2017. Aínda que algúns medios e poderes económicos relacionan esta ruptura con Donald Trump, hai outras explicacións. De feito, meses antes da chegada de Trump ao Goberno, o acordo estaba caído en Estados Unidos: grazas á forza do movemento social e sindical, Barack Obama non conseguiu o apoio suficiente para sacar adiante o TPP.
Sen a presión social, o CETA consideraríase un acordo de plena competencia da UE e debería ser aprobado unicamente polo Consello de Europa e o Parlamento. Pero a presión social ha levado á Comisión Europea a recoñecer que o acordo afecto ás competencias dos Estados membros da UE, polo que ten un carácter mixto
En Europa, a protesta organizada ha recibido os seus resultados na loita contra o TTIP e o CETA, até o punto de pór en cuestión a súa aceptación. Sen a presión social, o CETA consideraríase un acordo de competencia plena da Unión Europea (UE) e debería ser aprobado unicamente polo Consello de Europa e o Parlamento. Pero a presión social ha levado á Comisión Europea a recoñecer que o acordo afecto ás competencias dos Estados membros da UE e, por tanto, ten un carácter mixto. Por iso, para a súa aprobación deben ser ratificados polos 28 Estados membros e por algúns gobernos rexionais.
Os impulsores dos acordos, desgraciadamente, están inmersos nunha permanente rifa e lanzaron unha nova ameaza desde a UE recentemente. Jean-Luc Demarty, responsable do Departamento de Comercio da Comisión Europea, anunciou que a partir de agora queren cambiar a vía de ratificación dos acordos comerciais. Con Aldatu quere dicir: acelerar a ratificación dos acordos e eliminar as trabas que poidan xurdir no camiño. En definitiva, preténdese evitar a participación dos países membros da UE mediante a ruptura dos acordos de forma selectiva. Así, en primeiro lugar, a Comisión Europea pactaría capítulos que afectan a competencias exclusivas da UE e os asuntos que quedan fóra negociaríanse posteriormente de forma individualizada.
Tras Harvey chega Irma sacudindo todo o que se atopa no camiño. Os acordos comerciais de nova xeración están deseñados para mudar de nome e forma, custe o que custe, para que poidan levar a cabo o seu labor: a acumulación por expropiación.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]
Durante toda unha semana falamos sobre o libro As aventuras de Pinocho de Collodi, na aula da universidade, con profesorado de Educación Infantil e Primaria. A nosa referencia principal foi a bonita edición que Galtzagorri publicou en 2011, que incluía o preámbulo, con 171... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
En Sociología da Educación existe unha pregunta clásica: para que existe o sistema educativo nunha sociedade? As respostas á pregunta son numerosas e cambian segundo a época. Pero entre eles cabe destacar que a escola ten como obxectivo principal a creación de futuros... [+]