“Todo un sistema fai modas e gustos”, di Salsamendi: “O aspecto simbólico da moda, as tendencias, os canons estéticos e o consumo son instrumentos poderosos do patriarcado e do capitalismo, xurdidos duns intereses. A suma dos compoñentes crea a ferramenta perfecta para manter a orde do sistema hexemónico”.

Actualmente cursa os seus estudos de Confección e Patronaje en Barcelona. Nas súas palabras, o alumno que non ten conciencia traballará os puntos de vista e modelos tradicionais e comercializaraos a continuación: “Si un alumno ou alumna pola súa conta non rompe as normas e cuéstionaas, repetirá os valores sexistas e capitalistas propios do sector da moda”. Asegura que a industria téxtil e da moda pode chegar a manipular os gustos dos consumidores. Así, seguir algunhas tendencias e consumir nos mesmos lugares lévanos a ter os mesmos gustos: “Os gustos de moda que o mercado impón e decide gobernan na sociedade, son controlados por unha elite”.

Roupas para determinados corpos

Ademais dos estilos, que e quen converte o vestir e o vestir en algo interesante? Por exemplo, Salsamendi díxonos que o mercado da moda e o téxtil está enfocado principalmente ás mulleres: “Non porque teñamos máis necesidade, senón porque nos fixeron crer que é o noso interese propio”. Considera unha treta para desviar os intereses das mulleres e mantelas baixo control.

As mulleres sufrimos a presión estética desde a infancia. As campañas publicitarias difunden que nacemos para ser desexables e dependemos duns canons de beleza. As normas non escritas determinan quen é desexable e aceptado e quen non. O donostiarra afirma que esa mensaxe tamén se difunde a través da roupa. “Hai empresas que fabrican pezas de vestir de gran tamaño, pero non te preocupes, na publicidade van deixar claro que é roupa para persoas que quedan fóra das normas”.

Doutra banda, aínda que na industria téxtil as produtoras son principalmente mulleres, traballan nunha situación precaria: “Os postos de recoñecemento público están masculinizados e os invisibles e precarios están feminizados”.

Consciente de todo iso, Salsamendi está con ganas de abrir novos camiños no sector téxtil. “Estamos sobradamente preparados para producir o que queremos”. Quitounos da cabeza o modelo téxtil tradicional, as empresas e remarcounos que hai alternativas como a confección escénica. “Estiven traballando nunha compañía de teatro, facendo vestidos para unha obra de monicreques e pareceume un campo moi interesante, tanto desde o punto de vista creativo como político”, dinos.

>>> Para saber máis sobre o tema, podedes ler a reportaxe que publicamos no número 2560 de ARGIA: Moda sostible. Cortar etiquetas, coser etiquetas.