Poderíase pensar que non é posible facer un buraco na auga, pero foi Iñigo Aranbarri quen o conseguiu con este libro, e conseguiuno moi ben. O comezo sorprende ao lector cun suceso que pode relacionarse coa decadencia das grandes narracións: un capitán nazi suicídase nun hotel de Buenos Aires. De aí esténdense varias narracións que se sitúan en diferentes espazos de tempo.
O fío principal sitúase na época na que comezaron a baleirar os pobos (incluso os cemiterios) para encher o encoro de Itoiz, en 2003. Con todo, antes de que a auga cubra a historia, vemos a un trío que está no seu último esforzo por sacar á luz o pasado. O labor de exhumación do cemiterio corre a cargo da antropóloga forense Maite, que implicará ao xornalista Imanol e ao colaborador arxentino Óscar na tarefa de exhumación. A muller ten a forza centrípeta, pero a función narrativa só dáse a dous homes. Así, Imanol constrúe unha viaxe histórica-literario a través da historia do avó mariñeiro dos Óscar e a forma de morrer da navarra vermella Juana: Os mariños hitlerianos e a muller asasinada en Navarra nos anos 40. Con todo, nunha entrevista para rememorar os recordos, parece que o instinto xornalístico de Imanol desvanécese, e a súa cándida actitude pode danar a credibilidade. Óscar, pola súa banda, leva consigo a ditadura arxentina nun relato das dores de persecución e as invencións da memoria.
Imanol e Óscar levan o peso do pasado. Son perdedores, reconstruíndo historias de perdedores. Os problemas que xorden no intento de reescribir a historia mostran até que punto é unha tarefa complexa. Con este propósito, Óscar cuéstionase que ten que ver o pasado coa verdade.
Os recordos e as reflexións van abrindo camiño na novela, como a auga. A medida que se vaian coñecendo estas reflexións dos personaxes, aparecerán os seus aspectos perversos, así como outros problemas sociais, históricos e familiares. Pero ese agridoce equilíbrao o dulzor da prosa de Aranbarri. Non só polo excelente uso do eúscaro, senón tamén polas referencias artísticas que se dan ao longo de toda a narración e as relacións semánticas entre os recordos.
Neste escuro contexto, coa intención de ocultar a verdade, alguén rouba a Imanol a súa Mont Branca como invitación a deixar de escribir. Con todo, si o xornalista, historiador ou creador literario ten armas, iso é bolígrafo. Si non, que llo pregunten a Iñaki Abaitua, que acabou en once pasos.
Barrengaizto
Beatrice Salvioni (Tradución:
engano Fernando Rey)
Txalaparta, 2024
------------------------------------------------
Fernando Rey elixiu o título de Barrizto para traducir A malnata de Beatrice Salvioni. Rei di que tentou ser a voz do escritor, como ponte... [+]
PELLOKERIAK
Ruben Ruiz
Ilustraciones: Joseba Beramendi, exprai.
Elkar, 2022
-----------------------------------------------
Rubén Ruiz ofrécenos unha nova obra de relatos breves. Non son microrrelatos, porque os relatos, aínda que se poden ler de forma independente,... [+]
Memet
Noemie Marsily e Isabella Cieli
A fin de centos, 2022
--------------------------------------------------
Abrimos a cremallera do cámping de cor vermella e miramos pola puertecilla xunto con Lucy. Con esta portada recibe ao lector o cómic Memet. Guións de poucas... [+]
Un museo de
corazóns Leire Vargas
Elkar, 2024
-----------------------------------------------------
O sistema cultural vasco ten unha sede de mozas. Iso é o que dicía Leire Vargas na columna escrita en Berria. A industria busca sangue fresco, variada e diversa. Ao... [+]
O que un ama. Recordo da palabra, lectura
viva Miren Billelabeitia
Pamiela, 2022
------------------------------------------------
Miren Billelabeitia é profesora do instituto, afeccionada á literatura e profesora de Literatura Universal desde hai anos. En 2022 publicou... [+]
A caza de
Snarka Lewis Carroll
Imaxes:
Tradución e edición de Henry Holiday:Manu LÓPEZ Gaseni
Pamiela, 2024
-------------------------------------------------------
A obra que temos entre mans publicouse na primavera. Tras as obras de Alicia no país das... [+]
Iluminación
Miriam Luki
Susa, 2023
-------------------------------------------------
Traducións
Miren Agur Meabe
Elkar, 2023
--------------------------------------------
O ano pasado, Miren Agur Meabe publicou a novela Itzulerak. Como os personaxes principais son os mozos, poderiamos dicir que é literatura xuvenil, pero cando a literatura é boa, é para... [+]
Texto:
Ilan Brenman
Ilustracións: Guilherme Karsten
Tradución: En Alkain
Denonartean, 2024
-------------------------------------------------
Ao final deste álbum hai unha cita de Benjamin Franklin: “Nunca houbo unha boa guerra, nin unha mala paz”. E,... [+]
Pozo
Goiatz Labandibar
Erein, 2024
----------------------------------------------------------
O Pozo de Goiatz Labandibarren é unha novela de crecemento que ten lugar un día: o descenso da menstruación. Ou noutras palabras, unha viaxe do heroe, por que non.
Como... [+]
Perdón coma se non existise
Mariana Travacio
Erein, 2024
---------------------------------------------------
Aínda que o título poida parecer un libro de autoaxuda, este é un texto en forma de western que Erein publicou na sección de narrativa. Na excelente... [+]
Josefa, neskame
Alaitz Melgar Agirre
Elkar, 2022
-----------------------------------------------------
Josefa Agirre Etxeberria foi unha das mulleres que serviu de criada durante o franquismo. Despois de exiliarse ao catorce anos, estivo obrigado a cambiar de residencia... [+]
No labirinto do
teatro I Ander
Lipus EHAZE e Susa
---------------------------------------------
O dramaturgo Ander Lipus publicou xunto a EHAZE e Susa as súas publicacións sobre autobiografía teatral e teatro. No labirinto do teatro I. Caderno de Bitácora e no ... [+]
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]