Co mapa da cidade na man, estabamos a representar o papel de bos turistas, en París, un amigo e eu. Pero a través das afeitas rúas parisienses cruzámonos con algo que captou a nosa mirada: no xardín das árbores da cidade plantáronse tantas flores e verduras. Cabaza baixo esta árbore, pemento

o tomate... Quen puxo estes minúsculos hortos nas rúas da cidade? Foi o Concello? Cidadáns?

 

Vegetalizer sa rue, c’est permis! é un proxecto posto en marcha dous anos atrás polo Concello de París. (Planta a túa rúa, está permitido! ). Segundo a lei innovadora aprobada, calquera persoa ten dereito a plantar un xardín ou unha horta en calquera lugar da cidade: rúa, xardineiras de árbores, muros ou tellados... O Concello convida á cidadanía a utilizar a imaxinación e a realizar plantacións en novos lugares. Obxectivo: París “vexetación”.

 

A alcaldesa de París, Anne Hidalgo, impulsora do proxecto, espera que para o ano 2020 haxa 100 hectáreas deste tipo de xardíns. Calquera persoa que queira realizar plantacións en espazos públicos debe solicitar en primeiro lugar o permiso no Concello de París. Os “xardineiros do espazo público” recibirán o kit básico e as sementes de plantación, e a cambio comprométense a utilizar formas de produción sostibles: promover a biodiversidade e evitar o uso de pesticidas.

 

Os promotores dos hortos urbanos opinan que non só beneficia a calidade de vida da cidade, senón que tamén beneficia ás relacións entre os cidadáns. “Coa lei damos aos parisienses a oportunidade de participar no cambio cara a unha cidade máis verde, pero ademais, o proxecto tamén pode axudar a crear e fortalecer as relacións entre os cidadáns, sobre todo entre os veciños”, explicou Penélope Comites, Asistente do Concello.

 

Exemplo do noso intento de cohesión social, a curiosa mensaxe que atopamos nun pequeno horto dun xardín da rúa:

“Vecinos: estes días estarei fóra de vacacións. Agradecería que regases a horta e recolleses as verduras. Toma e come tranquilo”, dicía o cartelito, coa firma dun veciño.

 

O proxecto de París pódese considerar como un sinal de que as grandes cidades tamén teñen a posibilidade de ir aos poucos de gris a verde. No noso caso tamén existiron ideas similares (ver artigo do Comando Borraja do número 2.552), pero aínda non foron apoiadas polos concellos...