Ao gusto da público
Unha orquestra forte, un director coñecido polo público donostiarra, un programa atractivo. Todo en punto para dar comezo á Quincena Musical. A BBC Philharmonic Orchestra ten unha traxectoria intensa, si a isto engadimos que o noso director gasteiztarra Juanjo Mena é titular desde 2011, é normal que o Auditorio Kursaal estea cheo de xente en ambas as sesións (sobre todo na segunda). O resultado, o bo, sen máis.
A primeira xornada foi unha gran impresión, tendo en conta que o solista era noso violonchelista bilbaíno Asier Polo. Actualmente Polo é un dos mellores solistas deste instrumento, sen dúbida, e así o demostrou Edward Elgar no seu Op. O meu menor para violoncelo. 85 ao interpretar o concerto. Apenas pero nunca cadrada, mantendo sempre a flexibilidade do fraseo, fixo unha especie de versión fantástica, elegante e tecnicamente excelente. Polo obsequiou con propina: Fermoso Preludio da Suite Fantasia de Gaspar Cassadó.
Na segunda parte deste primeiro día a Orquestra sorprendeu ao público coa Sinfonía fantástica de Berlioz, op. 14 obras. Mena soubo desenmascarar perfectamente a personalidade de cada parte. Todas as familias da Orquestra acendéronse con este traballo e conseguiron un amplo elenco de aplausos.
A sesión do día seguinte non nos produciu tanta emoción. A ópera en versión concerto non é fácil para os intérpretes nin para o público. O argumento complícase porque non se representa. Doutra banda, manter o equilibrio entre os volumes sonoros é practicamente imposible porque a orquestra e os intérpretes están á mesma altura –cando está no fondo a orquestra non “come” a voz–. Por tanto, non poderiamos dicir que fose unha sesión mala, pero tampouco moi boa.
O traballo dos solistas foi directo. Ricarda Merbeth, no papel de Leonore, comportouse correctamente, mentres que Louise Alder, no papel de Marzelline, non nos convenceu demasiado. Por outra banda, tivemos terribles voces masculinas: James Creswell desempeñou un papel poderoso e convincente no rol de Rocco; o barítono Detlef Roth fixo con pulcritude o papel de Don Pizarro e o baixo David Soar redondeou o de Don Fernando. Debo destacar, ademais, o labor do Orfeón Donostiarra, apenas. n
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]