Occidente declarou a guerra contra as noticias falsas. Até agora, coma se as mentiras mediáticas non existirían, os Estados da OTAN, as Organizacións Non Gobernamentais (ONG) e os principais mass-media falan de post-verdade sobre as noticias falsas que crearon e/ou difundido. Hai moitos exemplos diso, pero quizá sexa o máis famoso a montaxe que serviu para xustificar a primeira guerra de Iraq. Unha nena contou ante o Congreso dos Estados Unidos como soldados iraquís entraron nun hospital de Kuwait e sacaron aos nenos das incubadoras. Amnistía Internacional puxo sen vergoña o número de mortos: 312 nenos. Os membros do Congreso e a opinión pública norteamericana sentiron conmocionados. O suceso chegou á Organización das Nacións Unidas, que autorizou o asalto de Iraq, onde foi detido.

A día de hoxe, xa se demostrou que todo foi unha montaxe para impulsar a intervención militar en Estados Unidos. Os soldados iraquís non roubaron ningunha incubadora; non había cadáveres de nenos e o testemuño era falso. A nena era filla do embaixador estadounidense en Kuwait. Kuwait pagou 10,7 millóns de dólares á maior empresa de Relacións Públicas de EE.

Para impulsar unha intervención militar, primeiro móntase ou se alimenta unha crise para dar todo o protagonismo mediático; despois, os gobernos, a ONG e os medios de comunicación demonizan ao líder do inimigo facéndoo igual que Hitler; en terceiro lugar, a demonización esténdese a todos os inimigos; e, finalmente, denúncianse as crueldades. Acórdasche daquela rapariga de Alepo? Despois de twittear sen erros en inglés, que apenas falaba en inglés? E o mozo bombardeado de Alepo? O pai explicou que o seu fillo foi empregado para unha operación de propaganda da Fronte da o Nusra (Al Qaeda), aliados da OTAN en Afganistán. A lista de manipulacións e mentiras utilizadas na intervención imperialista siria é longa, pero do mesmo xeito que as incubadoras de Kuwait cumpriron a súa función nun momento determinado. Do mesmo xeito que os de Libia, cinco anos despois as manipulacións foron aprobadas pola Comisión de Relacións Exteriores da Cámara dos Comúns do Reino Unido.

Por que preocuparse agora das noticias falsas? Porque Occidente ve a súa visión comunicativa dominante e ameazada a produción de mentiras, sobre todo porque hai máis posibilidades de que a verdade saia á luz na rede. Por iso, as redes sociais, os medios de comunicación, a ONG, a Unión Europea e a OTAN puxeron en marcha hai tempo a caza de bruxas contra quen denuncian mentiras na rede. (Deas)queren o monopolio da información para converter ás vítimas en agresoras e victimarios.

Unha das fake news máis ridículas foi a suposta intervención rusa nas eleccións presidenciais de Estados Unidos. Como denunciou e demostrou Edward Snowden nun país que espía a todo o mundo. Os medios de comunicación levan meses sacudindo ao espectro ruso sen probas obxectivas e difundindo noticias falsas. A tragicomedia tamén tivo o seu impacto no noso país, xa que se anunciou, sen probas, que os rusos ían participar nas eleccións de Holanda ou Francia. Mentres tanto, cando hai probas, os medios de comunicación miran cara a outro lado. Os doantes hackeados demostraron que houbo trampas contra Bernie Sanders, manipulando así o proceso electoral dos Estados Unidos. Wikileaks puxo na rede tres ordes de espionaxe da cia para as eleccións francesas de 2012. Non é nada novo, como dixo na gravación que acaba de capturar con cámara oculta a un produtor da CNN, Estados Unidos sempre está a intervir nas eleccións en todo o mundo. Máis interesantes son as palabras do produtor sobre a suposta intervención rusa, que di directamente que non hai ningunha proba e que si a houbese xa estaría filtrada.