O disco ten dezasete anos, pero acaba de ser reeditado en vinilo, nun formato que nunca se publicou, porque se disolveu pouco despois de publicar o disco. O Corazón do Sapo ten a súa orixe en Aragón, pero enseguida integráronse no País Vasco. Precisamente, despois de dezasete anos de soñoliento regresan cun único deber: Pór o seu gran de area nesta edición especial do festival Hatortxu Rock.

O Corazón do Sapo está estreitamente relacionado coa rica década dos 90. Sen norte ou sen ideas, o hardcore-punk do Estado español achegou un gran frescor sobre o escenario, cunha oferta musical enerxética, comprometida e imaxinativa. A partir do seu primeiro traballo A imaxinación contra o poder, o grupo ampliou moito os ollos e os oídos. E, por suposto, máis rápido que rápido, Euskal Herria, que tiña a escena musical máis potente do Estado español e a infraestrutura underground máis potente, abriuse os brazos ao grupo. Eles tamén sentiron en casa e o grupo estivo moitas veces entre nós, e aos poucos foise facendo aquí en gran medida.

Aquela década foi moi rica, en case todos os pobos había gaztetxes, as ganas e as formas de traballar eran máis conscientes e construtivas e construíronse sólidas infraestruturas: radios libres, fanzines, discográficas independentes, redes de distribución alternativa, anti-desenvolvismo, moita creatividade e moitos afeccionados á música, entre outros. Tamén O Corazón do Sapo posuía (e ten) esa esencia. Proba diso foi a traxectoria e o carácter do grupo. Ademais, aquela década rompeu a dicotomía punk vs heavy do pasado (que xa era estéril) e supuxo a apertura de estilos musicais e gustos. Desta forma, ao estalar os límites entre moitos estilos, a apertura trouxo consigo unha rica fusión que tamén lle beneficiou á música. O Corazón do Sapo foi un claro exemplo diso.

Despois Kuraia, Matxak e ata que se desvaneceron os primeiros pasos de Fer Apoa, que actualmente dirixe Estricalla, no grupo O Corazón do Sapo. Alí traballaron con mestría o hardcore da vella escola, a melodía por milleiros, a poesía escrita en maiúsculas, as salpicaduras de metal e o rap, co cambio de ritmo, a guitarra en liña penetrante e a esencia propia. Mostra diso é o último disco que gravaron A casa magnética. E hai que sinalar que os beneficios do disco reeditado destinaranse a apoiar á plataforma de apoio aos refuxiados de Zaragoza.