O macho Kiwi traballa pouco: doa flores e difunde o po de flores, xera millóns e millóns de pole ixpi para que os insectos e os ventos lévenos ás flores que abriron as plantas femininas. A fecundación prodúcese tal cal despois é envolvida en kiwi, é dicir, na calidade de cada gran. A presenza de pole na man das flores femininas separadas é imprescindible para que o gran creza ben e cumpra o seu obxectivo: dar sementes. Unha boa fecundación/fecundación traerá moitas sementes, e moitas sementes de froitos grandes. Non me canso de dicir que a árbore de froitos non dá froito para comernos, senón para repartir as súas sementes e crear novas árbores froiteiras deles. Entre tanto, nós metemos a man e comémola, pero tamén sen pensar moito separamos as súas sementes, logo ao desfacernos... Cantas sementes ten un kiwi? Dise que ten centos de sementes, máis de cincocentos de media, e algunhas delas mesmo máis de 2.000, até 2.500. Pola miña banda, non teño intención de proceder a ese cómputo, pero se alguén se pon niso, comunícanos o resultado. Dous mil cincocentas grazas de antemán!

As sementes son, por suposto, para a creación de novas plantas. Nós pomos insertos os clons dunha determinada variante, as copias. Existe unha gran posibilidade de crear novas variantes desde a semente. Si téntalo e conséguelo, poderás porche o nome da túa filla, ou o do teu sogro... Vexamos. Separar as sementes mediante a presión da pulpa de kiwi no filtro. Pasalo á auga e deixalo secar un par de días nun papel ou tea. Manter as sementes nun recipiente ou bolsa no frigorífico durante tres ou catro meses. Sementar nunha caixa chea de terra doce, cubrila rapidamente con terra e esmagala suavemente. Regar con aspersores mantendo a terra húmida, sen saturar. Cubrir con plástico ou vidro transparente para manter a humidade. Pór nun sitio tépedo. Ao cabo de 3-5 semanas, quitar a cuberta e pola ao sol. A medida que crecen, vanse despexando e transversalmente. De aí ao kiwi.