Cada vez hai máis xente que vai ao logopeda. En palabras da logopeda Maider Egino Sagasta, a concienciación da xente, a denominación de enfermidades ou problemas e a sensibilización sobre a profesión son algunhas das razóns: “Xa non dicimos ‘a miña filla é preguizosa e nada máis’. Agora pomos nome ao feito e tratamos de darlle solución”.
A logopedia traballa principalmente en dúas áreas. Educativo: pronuncia, atraso lingüístico, mal pronunciamiento das letras, lectura, escritura... E clínica: voz, localización da lingua, danos cerebrais, ictus, alzheimer, embolias... Si en todas estas situacións existise algún problema lingüístico, traballaríase con logopeda. Engadiu que os problemas os pode detectar un mesmo ou calquera outro: “Os neurólogos, pediatras, dentistas, otorrinos, profesores, orientadores e pais xogan un papel fundamental nisto. Afortunadamente, cada vez tense máis en conta”.
Conciencia e traballo
Así mesmo, explicounos que están a loitar polo recoñecemento e polo traballo ante a ignorancia, xa que cando as orixes dos problemas son “inadecuados” non se saberá coa solución. “Levar o aparello dental durante tres anos non serve de nada, porque se a colocación da lingua non é correcta e non se traballa, os dentes volveríanse a mover; o problema non se resolvería”, coméntanos a logopeda de Arrasate. “A orixe de pronunciar mal pode ser mocos. Os mocos pechan as orellas e empeoran a calidade de escóitaa. Como pronunciamos o que ouvimos, levaranos a pronunciar mal. Lavarse o nariz é moi importante”. Para iso, recomenda mergullar.
Recoñeceu que outros problemas de pronuncia poden ser puramente estéticos e que cada un decide traballar ou non: “Si ao falar mesturamos as letras e só inflúe na pronuncia, podemos decidir non traballalas, pero si escribimos como dixemos, xórdenos un segundo problema: o da escritura”. Como nos explica Egino, hai persoas que se dirixen a el para corrixir a letra ‘R’ e hai quen quere aprender a dicir ‘R mal’”.
Necesidade de traballar en casa
En ocasións o problema resólvese do todo, noutras pódense desenvolver habilidades comunicativas, pero en ocasións, Egino recoñeceunos que será imposible superalo do todo, como no caso do Alzheimer: “A longo prazo, sabemos que se lle esquecerá falar, pero é algo que se traballará no camiño”. Engadiu que, en moitas ocasións, cando se dá por perdido, non se lle dá importancia.
No ámbito da educación, doutra banda, son moitos os que se achegan ao logopeda para superar o curso, dirixido polos seus pais e nais. Con todo, Egino afirma que os problemas non só resólvense nas dúas horas semanais de logopeda. “Hai que traballar cada un en casa. O día ten 24 horas, a respiración 24 horas”.
