O suicidio de Storni
Traducida por Uxue Alberdi, o número 20 de Munduko Poesia Kaie é deses círculos. Poemas de amor, de desesperación, de felicidade, de morte. “Pasas polas miñas veas. Sinto desfallecido deslizándome. Apoio os meus dedos nas arterias das tempas, do pescozo, dos puños, tratando de palparche”.
Os Stornit foron emigrantes suízos en Arxentina. Así foron os de orixe suíza no país suramericano: O arquitecto Francisco Righetti, o actor Myriam Stefford, Juan Imhoff, cuarto no Mundial de Rugby 2015. Tamén dous presidentes da República: Pellegrini, Kirchner.
O pai Storni viviu atrapado polo alcol e morreu mozo. Recitadores de barrios pobres, oradores excelentes, catedráticos, a poesía de Afonsina pisara as alfombras e os solos de terra. A inquietude do rosal puxo moi ben á ópera prima de 1916, na que as mulleres con conciencia inquietas, desempregadas e nai matrimoniais, convertían en argumento precisamente a vida mesma, o novo capitalismo: “Casas aliñadas, casas aliñadas,/ casas aliñadas./ Cadrados, cadrados, cadrados / casas aliñadas./ A xente xa ten a alma cadrada,/ as ideas aliñadas/ e o ángulo nas costas”.
E o corpo convertido tamén en campo de batalla, Storni cantou ao amor non romántico, non rosa, senón natural e, á fin e ao cabo, clásico: “Velaquí que che collín polo pescozo, [Eros]/ na beira, as frechas da túa bufarda/(…)/ e ben envolvidos nos nocellos de ouro/ atopei un lazo que dicía: sexo”.
Todo isto fai modernista a Afonsina Storni? É unha maneira de dicilo. É unha forma de desactivar Storni. O lapicero, que a el pareceulle un “canón pequeno e forte”, utilizouse para dicir que Afonsina Storni foi un ser sensible modernista e afectado de neurosis, unha ovella perdida na área, outra icona daquela Arxentina que estaba en pleno pulmón. O suicidio o mesmo: En 1935 diagnosticóuselle un cancro de mama e en Mar da Prata morreu tirando a cabeza ao océano. Pódese facer unha idolatría por aí, porque deixou a nota. Ou se pode unir á morte de Horacio Quiroga facendo un exercicio de machismo máis. Ou máis ben pódese dicir que era dos que crían que era de cada vida e ler este fermoso libro na súa saúde, como se le nas obras dos grandes libertadores.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]
Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]