A curiosidade do mozo e a actitude axeitada dos seus pais levaron a Louis Braille á idade de dez anos ao recoñecemento no Instituto Nacional para Mozos Cegos de París. A pesar de ser unha escola pioneira, os métodos non eran moi innovadores e, sobre todo, os profesores comunicábanse verbalmente cos alumnos. Tamén lles ensinaban a ler a través do sistema ideado polo fundador da escola Valentin Haüy. Os seus libros estaban escritos en alfabeto latino e en relevo. Eran caros, pesados, escasos e difíciles de ler e, por casualidade, recibían pouca información. A principal limitación do sistema era que utilizaba a linguaxe dos ollos para os seus dedos.
Despois de ler unha e outra vez o catorce libros que había na escola, Braille quería un novo sistema de lectura táctil e, por que non, de escritura. Así, aos doce anos decatouse do capitán Charles Barbier. Algúns din que tivo noticias del nun artigo que un amigo lle leu; outros din que foi Barbier quen se achegou á escola para explicar o sistema que utilizaban para comunicarse na escuridade durante a guerra. Usaban un código de doce puntos e raias, marcaban os signos no groso papel e os soldados, no campo de batalla, podían ler as mensaxes cos dedos, na escuridade e en silencio.
Ao quince anos, Braille tiña adaptado e perfeccionado o sistema dos soldados. Retirou os guións que eran difíciles de ler, limitou o código a seis puntos con relevos e creou un modelo para ler e escribir as letras rectas e separadas. Usaba o aguillón de escribir, o mesmo instrumento que a cegou na súa infancia.
En 1852, até a súa morte, foi profesor no Instituto para Cegos Louis Braille. Pero nunca lle deron a oportunidade de utilizar o seu sistema.
Washington (AEB), 1930eko ekainaren 17an. AEBetako Kongresuak Muga-Zergen Legea onartu zuen. Smoot-Hawley Legea ere esaten zaio Reed Smoot senatariak eta Willis Hawley diputatuak bultzatu zutelako.
Legeak 900 produktu ingururako inportazio zerga-mugak %40 eta %60 artean igo... [+]
Durante as obras de restauración dun campo deportivo no barrio vienés de Simmering, atopouse en outubro de 2024 unha fosa común cuns 150 cadáveres. Chegouse á conclusión de que se trataba de lexionarios romanos. Morreron ao redor dos 100 anos. Ou, mellor dito, que os... [+]
A nosa nai sempre di: “Nunca comprendín por que sucedeu a Primeira Guerra Mundial”. Non ten sentido. Non entende por que as antigas potencias europeas implicáronse nunha especie de barbarie e non pensa en como convenceron aos mozos europeos e coloniais a morrer en... [+]
Até agora cremos que na Idade Media e antes de que se estendese a imprenta, os encargados de copiar os libros eran homes, concretamente monxes dos mosteiros.
Pero un grupo de investigadores da Universidade de Bergen (Noruega) concluíu que as mulleres tamén traballaron como... [+]
Florencia, 1886. Carlo Collodi, autor da coñecida novela Le avventure de Pinocchio, escribiu sobre a pizza: “Masa de pan tostado ao forno con salsa de calquera cousa que estea ao alcance da man”. O escritor e xornalista engadiu que aquela pizza tiña “unha forma complexa... [+]
Os himnos, esas modalidades de canto concretas, belas e perigosas, tenden a estar dirixidos a unha comunidade. “Amigos da miña patria e de tempada”, comeza o coñecido poema de Sarrionandia. É, naturalmente, un himno: velaquí a quen se dirixe nun ton solemne que nos pode... [+]
Lineal A é a escritura minoica utilizada fai 4.800-4.500 anos. Recentemente, no emblemático palacio de Knossos en Creta, descubriuse un obxecto de marfil, probablemente utilizado como cetro de cerimonia. O obxecto consta de dúas inscricións, unha no mango é máis curta e os... [+]
Londres 1944. Unha muller, de nome Dorothy, foi fotografada mentres realizaba labores de soldadura na ponte de Waterloo. Non temos máis datos sobre Dorothy que o seu nome, pero até hai dez anos tampouco o sabiamos. A serie de fotografías foi atopada en 2015 pola historiadora... [+]