Diría que o teatro vasco está en plena forma nos últimos tempos. É de parabén que a obra de teatro Francoren bilobari gutuna escenificouse a partir da colaboración dalgúns. Ou, por exemplo, seguir traballando na experimentación, para a crianza do tipo Mr. Señora e Miss Kabaret. Cabe destacar tamén o servizo editorial que acaba de pór en marcha EHAZE: a obra teatral Arrastoak, que viu a luz en formato libro, ademais de guion, inclúe fotografías e apuntamentos para a dramaturgia.

A narrativa é a protagonista da literatura vasca, tanto na escritura como nas publicacións e na lectura. A poesía ten o seu público, que aínda que sexa pequeno é fiel. Teatro… Quen le teatro? Non é para ver e escoitar o teatro? O certo é que xa empezaron a publicar máis libros dos habituais e gustounos moito este pequeno cambio de tendencia. Algúns creadores de teatro comezaron a publicar o texto despois da posta en escena como último paso desta obra: Abellas, topos, corvos ou Caderno en branco, en contra do que tradicionalmente se fixo.

Dúas irmás son as protagonistas da obra de teatro orixinal que se converteu nunha narración. Lendo a adaptación realizada por Arantxa Iturbe sería recomendable ver tamén a obra de teatro que estes días se está representando co mesmo título en diferentes puntos de Euskal Herria. Begoña, que leva 20 anos desaparecida, reencontrarase coa súa irmá maior Arrate, cos seus recordos de infancia e mocidade, e coa longa sombra da súa nai.

Os actos e as aparicións foron convertidos en capítulos, pero os títulos dos capítulos, o relato do narrador e o diálogo entre os personaxes axúdannos a imaxinar as accións. A escuridade, a frialdade, a fraxilidade, a dor, o medo, o silencio, a indignación e a tristeza enfróntanse nestas páxinas con soños, palabras, amor, amizade, solidariedade, alegría, liberdade e complicidade.

Escoitar a voz de Arantxa Iturbe na radio ou ler os seus textos sempre é un pracer. Gustaríame ler outras obras de teatro inéditas que escribiu con Agurtzane Intxaurraga e todas as que están por vir.

Este traballo lémbrame a reescritura de Milia Lasturko por Itxaro Borda, polo seu eco A casa de Bernarda Alba, e convídovos a ler (e a ver) no texto Milia Lastur on the road a reescritura, adaptación ou actualización de Bernarda Alba realizada por Arantxa Iturbe.