Era imprescindible, tiñamos dereito a iso e chegou, está a chegar desde 2011.
Que cambia a decisión de ETA? Dentro de ETA, non sei si vai pasar nada novo –digo no fondo–. Á fin e ao cabo, no comunicado de desarmamento dise que se recolleron as armas por Euskal Herria e que as deixaron en mans de Euskal Herria. Pois, para empezar, a maioría do pobo nunca lle pediu isto e as armas, afortunadamente, non están en mans desta sociedade, porque non as necesitamos.
Diría que noutros ámbitos, non só temos que esperar cambios, senón que debemos esixilos. Como lle esiximos a ETA que renuncie á violencia e que desapareza da nosa vida. Este importante paso debe servir para traballar e rearmar a xustiza e a convivencia.
Diría que noutros ámbitos, non só temos que esperar cambios, senón que debemos esixilos. Como lle esiximos a ETA que renuncie á violencia e que desapareza da nosa vida. Este importante paso debe servir para traballar e rearmar a xustiza e a convivencia
Por que hai que rearmar a xustiza? A actividade de ETA deixou grandes sufrimentos e sufrimentos, todos inxustos e que nunca se van a curar. O Estado tamén deixou sufrimentos inxustos á hora de responder á violencia de ETA e aínda están a suceder.
É difícil dicir que é a xustiza real, pero esta sociedade sabe algo diso: lembrar as inxustizas e, na medida do posible, acabar e aliviar os sufrimentos. Estas son as bases deste rearmamento. Até agora foron iniciativas a favor diso: As vítimas de ETA teñen o recoñecemento político e social da inxustiza que sufriron. Pero non todo acaba aí: aínda quedan moitos asasinatos por investigar e esclarecer. Sería bo mantela, aínda que na xustiza ordinaria non puidese ser porque os delitos prescribiron, e sería bo reiterar que nunca debería suceder así.
O sufrimento inxusto causado polo Estado ten que ser tratado da mesma maneira. O Estado recorreu ao terrorismo, ha tergiversado a lei á hora de establecer medidas excepcionais, e non está a cumprir a súa propia lexislación penal. Tamén isto é inxusto e hai que pór fin canto antes e aliviar e suavizar todas as dores. Aquí están os problemas e os obstáculos máis graves. Pero niso consiste o rearmamento da xustiza.
A nosa convivencia tamén estivo rota durante moito tempo. Confío plenamente na nosa sociedade. Estamos a traballar con moitas ganas, pobo a pobo, a través de diferentes iniciativas, e estámolo conseguindo.
A xustiza e a convivencia son armas de futuro.
Carli Pup (Udine -friuleraz Udin-, 1973) Friuli [friuleraz, Friûl] herriaren ekintzaile kultural garrantzitsuenetako bat da. Bere hizkuntza gutxituaren idazle, hizkuntzalari eta bere herriaren historialari bihurtu da.
Gaur egun, Informazione Friulana kooperatibako... [+]
Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que... [+]
Bere burua 2027ko Frantziako Estatuko presidentzialetako garaile gisa irudikatzen duena –Marine Le Pen– gogorki zigortu du Parisko Auzitegi Korrekzionalak, lau urteko kartzela-zigorra, 100.000 euroko isuna eta batez ere, bost urtez aurkezteko debekua bideratuta. Tonu... [+]