Seminario ecolóxico, rehabilitación para a saúde mental
Non é nada novo que a horta poida dar moito a calquera persoa: comer, relacionarse coa terra, educar, gozar da natureza, os saberes das xeracións anteriores… Nalgúns casos, a horticultura convértese tamén en exercicio, nunha actividade de terapia.
Seguindo este fío, o Hospital de Saúde Mental Aita Menni de Arrasate puxo en marcha un novo proxecto: o seminario de agricultura ecolóxica. O proxecto, denominado Ereiaro, contou coa colaboración da cooperativa Ekoudalatx.
Desde seméntaa até a venda do produto
As infraestruturas puxéronse en marcha no xardín do Hospital Aita Menni, que conta con xardín terapéutico, zona de plantas aromáticas, viveiro e invernadoiro, zona de compostaxe e zona de experimentación no viveiro.
Segundo explicaron os impulsores do proxecto, os pacientes do centro de saúde participarán en todo o proceso produtivo, desde seméntaa da semente até a venda dos produtos recibidos, sempre en función das capacidades de cada persoa. Durante este proceso, os usuarios poderán manipular, sementar e cultivar sementes ou xerar compost e abono. Ademais, os produtos que se obteñan venderanse nas feiras dos pobos de ao redor.
Co obxectivo da integración social
Cada día reúnense ao redor de 50 pacientes ao redor do viveiro ecolóxico. “Máis aló da produción de plantas ecolóxicas, esta iniciativa tamén ten unha dimensión humana. O obxectivo final do proxecto Ereiaro é o desenvolvemento das persoas”, sinalou Nerea Altuna, membro de Ekoudalatx, na presentación do proxecto.
O principal labor dos membros de Ecoudalatx foi o asesoramento e formación de terapeutas para que sexan capaces de desenvolver adecuadamente as actividades ecolóxicas. A instalación do seminario tamén foi realizada por eles mesmos.
A responsable do Servizo de Rehabilitación do Hospital Aita Menni, Macarena Aspiunza, sinalou claramente o obxectivo do proxecto na presentación: “Desenvolver as capacidades das persoas con enfermidade mental ou discapacidade intelectual para que poidan ser complementadas e, na medida do posible, para a súa integración social e laboral”.
