Xenios
Despois de comer poño no televisor o concurso Saber e gañar. É apta para o soño, pero tamén ten algo adictivo. Ao longo do ano, un xogador que supera os 7.000 puntos recibe o status de Magnífico. Estes magníficos reúnense nunhas sesións especiais e teñen a oportunidade de volver mostrar os seus extraordinarios coñecementos. Este ano, nestes programas especiais, todos os participantes eran homes.
Esa imaxe preocupoume. Si facemos unha reflexión profunda, identificaremos neste programa once mecanismos que rexeitan ás mulleres. Os homes son sempre a maioría dos participantes. Quizais polo ambiente: o presentador, o home; a voz de off baixa que le as preguntas, é moi masculina. Pilar Álvarez é a segunda presentadora, só fai dúas preguntas por programa e cando Jordi Hurtado está enfermo non fai de representante, senón que busca a outro home. As preguntas adoitan ser androcéntricas, refírense sobre todo ás achegas masculinas. Ademais, tendo en conta que non se consegue demasiado diñeiro (imaxínache que poden estar a xogar dous meses para conseguir eses 7.000 euros), a principal motivación para apuntarse é o desexo de demostrar xenialidade e as ganas de competir con outros xenios, o que ten moito que ver co empoderamiento. Debes ser moi culto e rápido, xa que o concurso esixe coñecementos diversos, destreza no cálculo rápido ou dominio do vocabulario en castelán.
Na lista de gañadores dos Premios Euskadi de Literatura cada ano, a proporción máis habitual é de catro homes e dous ou tres mulleres. Quizá porque os homes publican máis obras? Quizá porque teñen máis tempo e recursos para a creación? Ou os tribunais tenderán a valorar máis as obras dos homes?
Este ano participei no xurado do concurso de blogs da Fundación Azkue. Ao unirnos ás votacións da cidadanía e ás do xurado, démonos conta de que nesa clasificación os homes eran máis visibles. O argumento meritocrático “os mellores teñen que gañar” normaliza esa tendencia e por iso empecei a buscar outras razóns. Pode haber un obstáculo nos criterios? O mellor será aquel que teña máis coñecementos técnicos, pague os servizos dun deseñador, ou teña máis seguidores nas redes sociais, entre outros. É posible que os homes teñan máis facilidades? Tamén reflexionei sobre que os ámbitos tradicionalmente relacionados cos homes (tecnoloxía, videoxogos, deporte) teñen máis prestixio que as afeccións e intereses que se alimentan nas mulleres, sobre todo, refírome á moda. Os membros do xurado de Blogetan compartimos esta preocupación e a organización comprometeuse a ter en conta as nosas reflexións.
Quedei finalista no concurso de xornalismo Premios Enfoque. As listas de xornalistas distínguense por xénero: eliximos por unha banda ao mellor xornalista masculino e por outro á mellor xornalista feminina. No cine os papeis divídense en función do xénero, pero no xornalismo o xénero dos autores non debería ter importancia. Seguramente, esta solución está pensada para garantir a visibilidade das mulleres, pero supón un espellismo da igualdade.
Doutra banda, nos Premios Euskadi de Literatura, a proporción máis habitual na lista de gañadores é de catro homes e dous ou tres mulleres. Quizá porque os homes publican máis obras? Quizá porque teñen máis tempo e recursos para a creación? Ou os tribunais tenderán a valorar máis as obras dos homes?
A falta de paridade nas competicións pode servir para identificar a falta de igualdade de fondo. É un reto complexo, pero realmente urxente. Si non, seguiremos crendo inconscientemente que os homes son máis rápidos, máis capacitados, máis xenios.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]