Sentido escénico
A miña antiga profesora de piano, a tolosarra Mari Carmen Okariz, dicía: “Hai que ter visión de escenario”. Que quería dicir con iso? Talvez nese momento, unha nena de dezasete anos non entendía demasiado o seu significado, pero repetía unha e outra vez que dentro dese mantra había moitas cousas: a actitude que había que ter sobre o taboleiro, a aristocrática; a necesidade de traballar diversos recursos para captar ao público, e a paixón, a graza e a comunicación que se necesitaban da interpretación. En resumo, o que sobe ao escenario ten que converterse nunha estrela para ser un artista. Como dixen, ese “instinto escénico” ao que se refería parecíame simplemente unha rareza do meu profesor. Pero hoxe sei que todo isto é absolutamente necesario para a atención e a admiración do público. Seguindo esta tese, debo confesar que Ainhoa Arteta é unha auténtica artista, xa que domina todas as ferramentas necesarias para meter ao público no peto, sen dúbida.
XII Gran Concerto de Vitoria. O programa do concerto no ciclo non era o que me atrae demasiado en si mesmo, pero bo, da man de Ainhoa, o Mundial, aínda que sexa moi malo.
As vellas cancións españolas, con textos e música de García Lorca e Xavier Montsalvatge, son unha selección de cancións curtas e bastante coñecidas. Algúns se adaptan bastante ben á voz de Ainhoa, e outros, por desgraza, non. A primeira parte do programa resultou un tanto insípida. Na segunda, con todo, puidemos gozar das esencias de Ainhoa, cuns claroscuros. Anda Balbordo de Lorca, bonita, pero moi escura para a voz de Arteta. A soprano interpretou con brillo Cancións para nenos, curtas e especiais. E o mellor, sen dúbida, foi o ciclo Cancións de Miquel Ortega, onde Arteta estendeu unha expresividade impresionante. Moi bonitas.
Con todo, o artista, que ten sentido escénico, vímolo en propinas. Gustou moito ao público gasteiztarra. A un dos primeiros mecenas de Ainhoa, unha muller de Vitoria, dedicou o seu primeiro ollo, unha canción de Guridi.Por suposto, cantou un bonito bebé dedicado á súa tía, que vive en Vitoria. Tamén interpretou o Vissi d’arte aria da ópera Basta, marabilloso. E para terminar, Arteta demostrou que está preparada para todo coa canción A tarántula, da zarzuela A tempranica. Para pasar baixo o piano, dar voltas polo solo. Instinto escénico.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]