A idade e a experiencia teñen moito que ver en moitos aspectos da vida, e seguramente por iso miramos atrás moitas veces, sabendo que os nosos referentes de outrora non se van a repetir, cun punto de desgusto. Si, é case imposible repetir o apego que se conseguiu con algunhas cancións noutros momentos da vida e é moi difícil atopar novas propostas que che poñan patas para arriba. Pero, admitámoslo, polo menos a min os grupos que máis sorpresa me deron foron os formados por músicos moi novos. E entre eles foi unha sorpresa moi agradable coñecer á parella Luma. O consello dun par de amigos, ver uns vídeos en Internet, gozar deles en directo e, agora, escoitar o disco. De feito, teñen un gran salto do directo ao disco e viceversa: son planos diferentes.
Luma está formada por Xabi e Adrián, dous mozos de 24 e 22 anos de Donostia-San Sebastián. Ían facer skate e a ver concertos cando decidiron crear un grupo de música. Aínda que anteriormente estiveran inmersos nalgún proxecto de blues, hai dous anos puxéronse en marcha. A guitarra e a batería son o único que usan e, en verdade, levan moi ben. Xabi ten imaxinación ao tocar a guitarra e o nervio, e unha voz de rexistro seguro, cunha dicción moi convincente en inglés. Adrián, pola súa banda, é un zarandeo de gran estilo, moi rico.
En maio do ano pasado publicaron o traballo Club, composto por catro cancións. Cova é un canto directo, algo cru e rockeiro, que aínda que máis repousado, bebe da trinidad do punk –Stooges, Ramones, Damned...–. O Club ten do stoner-rock de label, pero en algures tamén recibiu a cadencia de Jim Morrison. Messman máis sucio (distorsionado) e tamén bailable, sinal de que bailou algunha vez co post-punk. E, por último, Maniac parece dar a luz en Nova York, é parente de Ramones, pero paradoxalmente pódese ver ao fondo o Mundo morto de RIP.
Agora están a presentar Airwalk publicado en febreiro , a pesar de que o que se pode ver e escoitar en directo ten un toque máis grungeo e rockeiro, máis potente. Borne é unha ensalada entre a psicodelia e o noise dos 90, que une ritmos bailables. Trátase dun noise-pop de label de trampantage, que pode ter Sebadöh no norte: O tempo (tamén en inglés) é un rock melancólico, moi traballado.En Sparkie sparkie, Pixies, o máis melódico, co power-pop de Inglaterra; e, por último, Players post-rock (analóxico) pero case electrónico, bailable.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]