EXTRA! EXTRA! Conseguimos que a xente de Ipar Euskal Herria chegue o fin de semana! Si, seguro que será tarde nas mentes dos do Sur que pensamos que somos o embigo de Euskal Herria: “Nós os mércores e xoves facémolo na caixa de correos...” veuche á cabeza o lector, facendo fincapé no teu gipuzkoarcentrismo. Pero se temos en conta que antes chegaban a Xilaba cun atraso de dous ou máis semanas (Xibero, Lapurdi, Baxenafarroa), isto é unha vitoria.A
territorialidad é unha das bases fundamentais para ARGIA, pero non só para quedar nas palabras, senón tamén para incluír algún artigo no semanario sobre ese idílico norte. Reivindicamos que todos os membros de ARGIA, vivindo en calquera parte de Euskal Herria, teñen dereito a recibir ARGIA da mesma maneira e o noso compromiso é garantir que así sexa.
Esforzámonos en profundar na coherencia máis aló das fronteiras impostas fai demasiado tempo, para que a LUZ sexa a mesma para toda a nosa comunidade. Hai dous anos unificamos todas as tarifas asumindo os gastos de envío. Un paso. Para cando podería chegar ás casas? Nesta ocasión tentamos mellorar o servizo de envío. Puxemos en marcha un novo servizo, cuxos gastos tamén foron asumidos por ARGIA, porque cremos que nos corresponde facelo e que é a nosa responsabilidade. Ademais, na actualidade podemos facer un seguimento do noso envío a diferenza do que fixeramos antes. Desta forma, tanto os servizos de Hegoalde como de Iparralde quedan máis equilibrados, e en todo o territorio vasco temos a posibilidade de identificar o problema e o lugar onde se atopa no caso de que se producise algún atraso.
Aproveitaremos estas liñas para lembrarvos a todos os usuarios que todos os membros teñen a posibilidade de informarnos e facer un seguimento de calquera incidencia no seu envío, escribíndonos a komunitatea@argia.eus.
“Dicides territorialidad, pero cun envío, que se arranxa?”, pode preguntarse alguén. Lamentablemente non podemos quitarnos os límites, pero estamos convencidos de que os límites se reducen ao cambiar os detalles que están nas nosas mans. Seguiremos tentando ofrecer o mesmo a todos os cidadáns vascos.
Santi Cobosen ahozko testigantzan oinarrituta, espetxearen erretratu bat da Zigor Olabarriaren Txori Urdinak liburua. Santi Cobosek (Leon, Gaztela, 1968) bizitzaren erdia eman du preso. Pairatu ditu torturak, jipoiak, muturreko isolamendua, FIES sailkapena; burutu ditu ihes... [+]