Sei que no xornalismo de hoxe, como noutros moitos ámbitos, o traballo é precario. Ademais, debido á velocidade na que vivimos, as noticias teñen que ser producidas máis rápido que rápido. Por si isto non fose pouco, ou quizais polo devandito, a maioría dos traballadores dos medios de comunicación son relativamente novas, e a universidade da vida aínda non lles ensinou moito. Estas e, probablemente, outras, serán as razóns que xustifiquen a falta de rigor profesional que hoxe sufrimos.
Son máis furioso que o consumidor de prensa, tanto no papel como na pantalla ou nas ondas, pero a miúdo síntome demasiado rabioso no outro sentido da palabra.
Cada día, ou case, atopo algúns exemplos que se poden mencionar tanto en castelán como en eúscaro, sen ter en conta os erros ortográficos ou gramaticais que mencionei anteriormente. Son máis furioso que un consumista de prensa, tanto en papel como en pantalla ou en ondas, pero a miúdo síntome demasiado rabioso, no outro sentido da palabra. Por exemplo, hai pouco estaba a ver a televisión aragonesa (xa dixen que son vasco atípico), cando ouvín que cantou no Kafe Nervión de Bilbao, non sei quen, ao redor de 1930, e aí apareceron algunhas imaxes do bar Kafe Nerbión, actualmente entre as rúas Naja e Bia de Maio. Esta hospedaría abriuse na década dos 80, señorías! O local onde se atopaba o xornalista atopábase na rúa Navarra, e desde hai tempo desapareceu. Eu nin sequera coñecina, e xa teño 60 anos. Pero ao xornalista déronlle cinco voltas, o que quería era, nunha ou outra forma, darlle e editar a información canto antes.
Outro exemplo. A semana pasada lin/vin/ouvín por moitos medios que a famosa artista Manolita Chen acababa de morrer (xa dixen que son euskaldun atípica). Naturalmente, esta muller, casada cun chinés e propietaria durante moitos anos dun teatro ambulante, fora noutros tempos un transexual, bastante máis novo que el, e que se serviu do seu nome para competir noutro teatro nunha especie de disputa, aínda que non conseguiu ningún éxito. Pois ben, tiven que ler nalgúns xornais que a transexual Manolita Chen morrera, coa foto desta última! Xa podedes imaxinarvos como se instalaría a miña filla!
Pero o que máis me indigna é, entre outras cousas, o que máis soporto, a necesidade de escoitar ou ler o “primeiro”, o “último”, o “único” e os epítetos de natureza totalmente excluínte. Si a idade ensínanos algo é que por primeira vez non pasa nada, ou que hai poucas persoas que son as primeiras en facer algo. Ou a última. Ou a única. Pero, por suposto, os mozos pensan que o mundo empezou con eles.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]