Iso toda a vida aquí e non aprendeu euskera
Non lembro pronunciar esa frase, pero ouvina moitas veces e seguramente daría a razón ao remitente coa miña cabeza. Canto tempo e potenciais alumnos de eúscaro perdemos os vascos neste tipo de frases? E en que poucas ocasións reivindicamos –si realmente queriamos que ese erdaldun aprendese eúscaro– que para el sexa gratis euskaldunizar.
Ás veces pensamos que o máis normal do mundo é que unha persoa chegue ao noso pobo minoritario/negado/asimilado/pequeno/verde/vello/rebozado e pase 2-3 anos aprendendo eúscaro por miles de euros.
Recentemente, Dani Álvarez dicía na revista Youtube que os euskaldunes deberiamos adiviñar unha boa resposta a esta pregunta: por exemplo, o inglés para viaxar, o traballo, etc., si é atractivo, para que hai que aprender eúscaro?
Iso toda a vida aquí e non aprendeu euskera” din algúns sen empatía, sen achegarnos a “iso” (en eúscaro) cunha actitude acolledora. E ao contrario, nunca se di “iso toda a vida aquí e non se ha alfabetizado”, porque o outro “iso” é de casa e entendemos que na súa época a escola era en castelán, e por iso le/escribe en castelán. E isto conduce o meu espírito ás respiracións.
Normalmente non me gusta cando ouzo falar das zonas respiratorias. Parecen ser os refuxios da biosfera. Porque nestes ecosistemas non hai ningún problema en si mesmos, os problemas veñen de fóra, porque están expostos a ameazas externas, e hai que protexelos. Desgraciadamente, as enquisas sociolingüísticas din que o eúscaro retrocedeu nas zonas respiratorias, e entón explícanse as razóns da migración. Eu non sei si existen, pero hai problemas internos nas zonas respiratorias (tamén). Por exemplo, cando un mozo euskaldun duns 30 anos apenas le nada en eúscaro.
Como o eúscaro batua non o moldea, non len novelas, Berria ou ARGIA en eúscaro, para estes casos teñen un molón en castelán. E como o eúscaro non é unha linguaxe de ciencia-cultura, non senten a necesidade de reivindicar que o cine/televisión/internet sexa en eúscaro. Eu na miña zona de ahogamiento e eles na súa zona respiratoria consumimos da mesma maneira películas de gran pantalla ou series que nos gustan. En castelán claro.
O euskotarrismo ten moito de hipocrisía e de paternidade, nos enfurecemos e preocupámonos cando escoitamos aos nosos fillos en castelán, como cando un pai que non solta o teléfono móbil da man pide aos seus fillos que non o fagan.
Pero como o euskotarrismo ten moito de hipocrisía e de paternidade, nos enfurecemos e preocupámonos cando escoitamos aos nosos fillos en castelán, como cando un pai que non solta o teléfono móbil da man pide aos seus fillos que non o fagan.
Como o euskalgintza tamén foi contaminado/alimentado/subencionado/politizado/despolitizado por este euskotarrismo, hoxe somos conscientes de que non van dar moito máis do que deron as políticas de eúscaro tanto institucionais como “populares” de fai uns 35 anos, pero non sabemos que facer. Contamos con mil asociacións de tempo libre, centos de euskaltegis, servizos de tradución, técnicos de eúscaro, etc. absolutamente necesarios, pero insuficientes.
O eúscaro, como o castelán e o francés, non se pode normalizar sen ser gratis para todos os adultos. Así mesmo, débese garantir a todos os nenos e nenas o dereito a aprender eúscaro. As institucións deben contribuír a que a vida en eúscaro sexa máis fácil nos servizos e medios de comunicación públicos e privados, na creación e tradución de libros, revistas e películas. Todo iso, con todo, será en balde si os vascos non toman o eúscaro como lingua de pensamento cultural e científico.
Entón serán motivos máis atractivos para aprender e utilizar o eúscaro.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]