Relatar con dozura
Esta é a versión vasca da coñecida obra Grufaloa, publicada hai case dúas décadas. Neste álbum nárrase a historia dos animais do bosque e no seu simplicidad podemos dicir que se parece ás fábulas antigas. Pero non é a habitual; ou devandito doutra maneira, a narración, o ritmo, o punto de vista… son moi actuais e así o lector pode recibir a sabedoría das fábulas antigas pero cunha perspectiva humorística e actual.
O protagonista principal e máis rápido desta historia é un pequeno rato:
“Un rato saíu a camiñar sobre o escuro e profundo bosque. Un raposo viu o rato e pareceulle doce...
– Onde vas, ratiño marrón? Queres vir ao meu refuxio?”.
A curiosidade do raposo lembra a do lobo dos irmáns Grimm. E o perigo. Non é só unha invitación a que lle fai o raposo, que, como se ve nas imaxes, ten ganas para comer o rato desde o principio.
Isto, pola contra, rexeita de forma moi elegante a “invitación” do raposo:
– “Grazas, raposo, pero non podo. Quedei cun grufalo para comer. (…)
– Que é un grufalo? (…)
– Ten uns cabeiros terribles, garras enormes e enormes dentes na súa terrible boca”.
O raposo, por suposto, foxe correndo ao ouvilo. E o rato sorriu por mor da súa estupidez.
Máis adiante ocorrerá o mesmo ao atoparse co bufo e a serpe. Estes, inimigos naturais do rato, sairán correndo cando se decate do grufalo. E os ratos sorrindo… até atopar un verdadeiro grufalo. E sabedes cal é a comida favorita dos grufalos? Ratos!
O rato, até entón rápido e hábil, ensínanos que é máis rápido, até o punto de asustar ao mesmo grufalo (e nesta ocasión o sorriso aparecerá nas caras dos lectores e espectadores).
O animal máis pequeno do bosque prevalecerá sobre todos os seus inimigos. Todos lle mirarán con respecto e cun pouco de medo, e todo iso coa cabeza.
O ritmo de narración repetitivo, a escaseza de personaxes, a simple caracterización dos protagonistas a través das súas accións: estas son as características dos contos populares antigos. Estes e a forza das imaxes de Axel Scheffler, que achegan unha gran cantidade de información adicional, axudan a comprender mellor a historia e fan que o público goce máis. Ademais, esta é unha historia ideal para contarllo aos nenos mentres lles ensinamos as imaxes, unha historia que se pode gozar en grandes grupos ou na intimidade da casa.
Agora só fáltanos animar aos da editorial Bruño e ofrecer a oportunidade de ler en eúscaro á filla de Grufaloa, descendente desta historia.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]