Dado que o diñeiro trae diñeiro, respectando a lei tautolóxica, os que máis diñeiro teñen serán cada vez máis ricos. É matemático, é a lóxica do sistema. Por tanto, todos os anos, cando coñecemos os números de Oxfam Solidarité, por que quedamos sorprendidos e cheos de boca? Hai pouco, Dax, Bizi! foi o xuízo contra o militante do movemento Jon Palais. O militante foi xulgado por roubar varias cadeiras nun banco para denunciar paraísos fiscais. Credes que os ricos do mundo asustáronse coa acción directa e a desobediencia civil? Por que os que participan neste tipo de movementos participan si non é para desenvolverse ben coa súa conciencia? Quen así o pensen terán que pensar noutra pregunta: por que en todas as sociedades desde sempre, as mascaradas que tiveron accións directas, movementos e levantamentos sociais serán diferentes hoxe en día? Onde se sitúa o motor da historia se non está presente nas loitas de clase e movementos sociais? Cal é o motor da historia, si non é a riqueza e a posesión dos territorios que lles acompañan? O mundo non cambiará si non cambiamos os nosos cerebros logicidios (Software). Non cambiará ata que o verbo “ukan” fagocite regularmente o de “ser”.

Arthur Rimbaud dicía que a vida non é máis que unha forma de disipar a forza da acción: axitarse, quentarse, enfadarse. Cando estamos ante a elección sempre temos dúas opcións: facer ou non facer. Pero o non facer non significa non facer nada, senón contemplar o mundo: contemplar, mirar, mirar. Os cínicos ou os irreverentes observan a distancia as accións que se realizan. Para eles estas accións son perder o tempo e a forza. Frédéric Beigbeder do grupo REM canta as seguintes palabras de uso: “It’s the end of the world and I feel fine/O mundo está a piques de acabar e eu síntome ben”. Na súa opinión, o camiño está nunha lameira, nos pantalóns das lindas raparigas. De aí veñen as miñas preguntas. Hoxe en día, para ser cínico ten que nacer o rico ou o que se crea sen diñeiro tamén pode ser cínico? Para que vai atacar o sistema capitalista desigual e inxusto? Que interese ten o que o ten todo en oporse ao sistema? E si a resposta situásese na ética? A moral. A debilidade cerebral. En definitiva, por que loitar e vivir, si non é para criticar a moral do poder, para recuperar a ilusión do que viviu ou para cambiar as liñas da historia. Para que somos neste mundo? Para desenvolver un pracer hedonista, individualista e egoísta, ou para cambiar o mundo desde os valores e a ética que temos?