Adaptación e reinvención, renovación. Ese é a mensaxe dos gurús do capitalismo mundial. Preocupados pola desigualdade que xera o seu sistema e pola nova revolución industrial, temen que a situación se faga extrema e insoportable, por medo a que esa masa que sofre plántese e empezo a revolución. Un exemplo do que supuxo a nova revolución industrial: as máquinas e os robots poden deixar no paro a doce millóns de persoas que conducen taxis, camións, etc. E hai outros exemplos que poden dar lugar á destrución masiva de emprego.

Saben que o seu sistema xera tanto paro, migracións e morte que agora queren crear “sistemas inclusivos baseados no mercado”. É dicir, queren integrar un pouco ás clases explotadas no seu sistema para que deixen de lado as tentacións de facer a revolución social. Saben que a acumulación de beneficios é cada día maior e que a brecha social tamén está a crecer, por iso din que hai que repartir “mellor” a súa riqueza –decorando, entre outras cousas, os salarios dos traballadores–, pero sen pasar... E fixeron un chamamento aos seus xestores políticos para que manden con “compases e rábanos”, para que non se escapen das mans á hora de recoñecer o descontento da xente.