A precariedade laboral, os accidentes de traballo, o desequilibrio social, a avaricia do capital… tamén poderían ser vergoñas anuais. É algo recorrente. Pero a vergoña de 2016, que nos afecta a todos, sexan cidadáns ou institucións, gobernos ou partidos, é: O Mediterráneo está a converterse na tumba de miles de migrantes que foxen das guerras e as fames negras dos seus países.
O ano pasado, a maior vergoña xa a tiñamos. Esta vez, en 2016, ademais de aumentar o número de mortos nese mar, institucións e gobernos europeos non cumpriron co seu compromiso de atender aos migrantes. No Mediterráneo central contabilizáronse 4.646 falecidos, mil máis que en 2015, o que supón un descenso de 3.522 mortos. Só Italia, en 2016 tivo que atender a máis de 180.000 migrantes, o que supón unha nova marca de asistencia sanitaria. Dentro desta triste estadística hai miles de nenos.
A maior vergoña deste ano é tamén a miseria política que demostra a actitude dos partidos e gobernos. Faltaron aos seus compromisos e ao mesmo tempo gastáronse miles de millóns de euros en comprar armas para as guerras que están na orixe desas migracións. Como sempre, o capitalismo que se esquece de investir en países pobres que non exportan máis que aos migrantes tamén é motivo de vergoña, xa que moitos dos ricos fixéronse explotando eses lugares. E os cidadáns somos responsables desta vergoña, porque moitas veces miramos cara a outro lado e apoiamos ás organizacións que non cumpren os seus compromisos.
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
Libertimenduzko Jardunaldiak antolatu ditu Gipuzkoako CNT sindikatu anarkistak bere egoitzan (Amara Berriko Olaeta plazan), martxora bitarte. Lehenengo jarduera abenduaren 14an izango da, eta Felix Likiniano anarkista historikoa izango dute hizpide.
Cinco décadas despois, parece que estamos a deixar atrás o Consenso de Washington. A crise climática e, sobre todo, a subida de China han reinventado o interese polo liderado e a participación activa que o país debería ter na economía. Os antigos xestores da austeridade,... [+]