É escandaloso
A cousa é cada vez máis escandalosa. A economía, si tense en conta a linguaxe kabalístico que se utiliza como disfrace, é unha ciencia que calquera que coñeza o catro regulas pode entender (ou, polo menos, pódese entender moito máis facilmente do que a priori criamos).
A xente estaba disposta a mostrar o que hai por baixo da linguaxe kabalístico que faltaba, pero cada vez son máis os economistas que están dispostos a axudar a desvestirse (Oliveres, Toussaint, Navarro, Torres…). E a medida que cae a máscara, cando o que realmente está a suceder faise patente, o que vemos é escandaloso.
Por suposto, os estados do euro son debedores; pero non porque os traballadores vivamos “por encima das nosas posibilidades”, senón porque tivemos que pagar miles de millóns de euros aos bancos privados (O País, 2016–09–06: O Estado español concedeu á banca un total de 51.303 millóns de euros e recuperou 2.666 millóns de euros, o 5% do total). Creo que a iso chámaselle roubo en eúscaro.
Pero os estados están endebedados, e o Fondo Monetario Internacional (IFM), o Banco Central Europeo e os demais, é dicir, o poder económico real, que parece que lles convén, impuxeron aos estados endebedados un límite de déficit (pero non hai límites para tapar os buracos dos bancos que caen).
Por suposto, a operación é sinxela: déficit alto + non endebedamento = gasto social cada vez menor, ou como din outros, o desmantelamento sucesivo do estado de benestar.
O saqueo do que chamaron “hucha das pensións” e o recorte do gasto social supoñen, entre outras cousas, unha reforma das pensións, “porque o sistema é insosteible” (pero doar diñeiro aos bancos, cando foi necesario, iso non era intolerable).
A reforma das pensións, até agora e por vir, empuxa cada vez máis xente a contratar plans privados.
Desta maneira, para redondear o roubo que nos fixeron en primeiro lugar a través da redución dos orzamentos xerais, lánzanse en busca dos nosos aforros (polo menos para os que teñen aforros).
Está a producirse unha enorme transferencia de diñeiro dos petos dos asalariados aos dos propietarios do capital. E o peor é que nin sequera se disimulan por ansia
É escandaloso. Obsceno.
É dicir, está a producirse unha enorme transferencia de diñeiro dos petos dos asalariados aos dos donos do capital. Un das maiores fraudes colectivas que se coñeceron, sen dúbida. E o peor é que nin sequera tentan disimular, tan ben nos ven subalternos, criados, asustados, vencidos. Ovella.
Pero tranquilo, si un ten a Edurne ou a Amaia ao seu lado para os seus plans, non hai problema. Non querían normalización? Normalización. Que máis normal que publicitar este enorme e global roubo tamén en eúscaro, todos os domingos pola tarde, cada media hora?
Edurne, Amaia, non te preocupes por min, eu son doutro planeta.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]